بررسی پارامترهای اثر گذار بر تعیین الگوی شوری در منطقه تحت تأثیر جزر و مد رودخانه ها با استفاده از MIKE11نرم افزار و تطبیق آن با مدل تحلیلی

یکی از را ههای جلوگیری از پیشروی آب شور به درون خورها کنترل دبی جریان آب شیرین ورودی به رودخان ههاست. هر چه دبی آب شیرین ورودی بیشتر باشد، عقب نشینی آب شور دریا بیشتر و سریعتر صورت م یگیرد. از طرفی به علت ارزشمند بودن منابع آب شیرین رودخانه، همواره امکان رها سازی مقادیر متنابعی از آب شیرین وجود ندارد. رودخانه هندیجان از سمت دریا تحت تاثیر شوری ناشی از جزر و مد م یباشد و امواج جزر و مدی که از دریا وارد رودخانه م یگردد، دارای غلظت بالایی از شوری هستند. جهت انجام پروژه های آبیاری و آبرسانی و پرورش شیلات و صنعت کشاورزی لازم است غلظت شوری در نقاط مختلف بر حسب فاصله از دریا و در مواقع بحرانی کم آبی تعیین شود. زیرا مسئله شوری آب دریا در مواقعی از سال که دبی رودخانه کم است و مصرف آب بالاتر است حادتر م یگردد بگون های که گاهی دیگر نمی توان از آب رودخانه استفاده نمود و رودخانه را اصطلاحا مرده می نامند. روشن است که بررسی این پدیده بدون مدل ریاضی جامع امکان پذیر نمی باشد و یکی از پارامترهای موثر جهت مدلسازی شوری در شرایط جزر و مدی، ضریب پخش و شرایط هیدرولیکی رودخانه م یباشد. لذا در این تحقیق ابتدا با انجام یک آنالیز حساسیت نقش پارامترهای اثر گذار بر مدلسازی پخش و انتقال شوری با استفاده از نرم افزار MIKE11 در شرایط جزر و مدی تعیین و پس از آن با استفاده از داده های میدانی گردآوری شده از رودخانه هندیجان مدل تهیه شده کالیبره و سناریوهای مختلف نفوذ آب شور دریا به درون رودخانه هندیجان مورد بررسی قرار گرفت و نهایتا نتایج حاصل از مدل عددی با نتایج مدل تحلیلی پخش و نتقال شوری در شرایط جزر و مدی مقایسه گردید.

Keywords:

شوری , جزر و مد , مدلسازی , رودخانه , مدل تحلیلی , MIKE11