ارتباط ویژگیهای شخصیتی با خودکارآمدی اعضاء هیات علمی جهاد دانشگاهی

هدف مطالعه حاضر تعیین رابطه بین پنج عامل شخصیت با خودکارآمدی بود. پژوهش به روش توصیفی وبا طرح همبستگی انجام شده است. جامعه آماری شامل کلیه اعضاء هیات علمی جهاد داشگاهی(حدود 600 نفر) بوده و نمونه آماری آن بر اساس فرمول کوکران و با ضریب اطمینان 95 % برابر با 234 نفر برآورد شد.فرمها بین تمام اعضاء توزیع گردید و نهایتا 245 نفر در تحقیق مشارکت کردند. 32.1 درصد از مشارکت کنندگان را خانمها و 67.9 درصد را آقایان تشکیل دادند. برای گردآوری داده ها از دو ابزار پنج عامل بزرگ شخصیت(فرم کوتاه) و پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر استفاده شد.یافته ها نشان داد ابعاد شخصیت بطور کلی با خودکارآمدی رابطه داشتند. رابطه بین روان رنجورخویی با خودکارآمدی منفی و معنی دار و رابطه سایر ویژگی های شخصیتی (برون گرایی، انعطاف پذیری، سازگاری و مسیولیتپذیری) با آن مثبت و معنی دار بود. رگرسیون چندگانه به روش همزمان نشانگرهمبستگی نسبتا قوی بین متغیرمستقل و متغیر وابسته تحقیق بود. و همچنین مشخص شد که 51.8 درصد از خودکارآمدی را این متغیرها تبیین میکنند. نتیجه گیری: یافتههای مطالعه حاضر رابطه بین شخصیت با خودکارآمدی را تایید میکند.

Keywords:

ویژگی های شخصیت , خودکارآمدی , شایستگی , جهاددانشگاهی