تحلیل گفتمانی شعر خوان هشتم و آدمک مهدی اخوان ثالث

مقاله حاضر تلاش دارد با استفاده از نظریه تحلیل گفتمان انتقادی تیون ون دایک، نظام باورهای مهدی اخوان ثالث رادر شعر خوان هشتم و آدمک به عنوان یک ایدیولوژی مقاومت، مورد مطالعه قراردهد. به باور ون دایک ایدیولوژی حاکم بر ذهن صاحب اثر؛ تحت تاثیر زبان، گفتمان و دیگر پرکتیسهای اجتماعی قدرت حاکم را مشروعیتمی بخشد و یا در برابر آن مقاومت میکند. شعر خوان هشتم و آدمک با پرداختن به روابط اجتماعی، آموزههای گفتمانی و فرهنگ ایرانی، نتیجه ایدیولوژی مقاومت در برابر حاکمیت را بازنمایی میکند که هرگونه تلاش برایساخت و ایجاد امید را بیاثر ساخته، گفتمان یاس را ذهن منتقدین خود حاکم میسازد. یافتههای مقاله که به روشتوصیفی -تحلیلی و استفاده از منابع اسنادی بدست آمده، گویای آن است که گفتمان شکست، هیاهو برای هیچ، حسرت گذشته و ناامیدی مطلق از جمله عناصر اصلی شعر خوان هشتم و آدمک است. در این دو شعر ایدیولوژیناکامی و ناامیدی حاکم است که همه چارهاندیشیها را میفرساید و به حسی نوستالژیک در خوان هشتم و پایانی طنزآمیز در شعر آدمک میانجامد

Keywords:

گفتمان , ون دایک , اخوان , شعر , خوان هشتم , آدمک