بررسی رابطه طرح واره های ناسازگار کننده اولیه و رفتار سازشی با شیوه های فرزند پروری در دانش آموزان مقطع اول دبیرستان شهرستان شهرکرد

مقاله حاضر با هدف تعیین رابطه طرح واره های ناسازگارکننده اولیه و رفتار سازشی با شیوه های فرزند پروری دردانش آموزان پسر سال اول مقطع متوسطه شهرکرد انجام شد. بدین منظور تعداد 381 نفر از دانش آموزان پسر سال اول مقطع متوسطه شهرکرد به صورت نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای و تصادفی ساده انتخاب شدند وپرسشنامه های طرح واره های ناسازگار کننده اولیه یانگ، رفتار سازشی لیمبرت و والدگری آلاباما (فرم فرزند) جهت تکمیل در اختیار آنها قرار گرفت. در نهایت اطلاعات آماری جمع آوری شده توسط نرم افزار spss و با استفاده ازضریب همبستگی پیرسون و روش آماری رگرسیون تجزیه و تحلیل گردید. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که سطح معناداری به دست آمده در بررسی رابطه میان طرح واره های ناسازگار اولیه و سبک های فرزندپروری مثبت 0.425 ) و نظارت ضعیف ( 0.606 ) از 0.05 بزرگتر است بنابراین میان آنها رابطه معنی دار وجود ندارد اما سطح )معناداری به دست آمده میان طرح واره های ناسازگار اولیه و سبک های فرزند پروری تنبیه بدنی( 0.042 )، مشارکت پدر ( 0.006 )، عدم اطلاع و آگاهی از برنامه یکدیگر( 0.021 ) و اعمال اقتدار ( 0.041 ) از 0.05 کوچکتر واره ها بنابراینمیان آنها و طرح واره های ناسازگار اولیه رابطه معنی دار وجود دارد. در قسمت بررسی رابطه میان رفتار سازشی و سبک های فرزندپروری مثبت ( 0.190 )، تنبیه بدنی( 0.072 )، اعمال اقتدار( 0.223 ) و نظارت ضعیف ( 0.804 ) سطح معناداری به دست آمده از 0.05 بزرگتر است بنابراین میان اینسبک های فرزندپروری و رفتار سازشی رابطه معنی دار وجود ندارد اما در سطح معناداری به دست آمده میان رفتار سازشی و سبک های فرزندپروری مشارکت پدر( 0.002 )، عدم اطلاع و آگاهی از برنامه یکدیگر( 0.020 ) از 0.05 کوچکتر واره ها بنابراین میان رفتار سازشی و این سبک های فرزند پروری رابطه معنی دار وجود دارد.

Keywords:

سبک های فرزندپروری , رفتار سازشی , طرح واره های ناسازگار اولیه