رویکردی نوین در روایتشناسی شناختی بر اساس فضاهای ذهنی روایی و الگوی اناماسبی
Publish place: Journal of Literary Studies، Vol: 49، Issue: 1
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 550
This Paper With 26 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JLSS-49-1_004
تاریخ نمایه سازی: 17 مرداد 1396
Abstract:
مقاله حاضر که بخشی از پژوهش ی گسترده در مورد کاربست نظریه فضاهای ذهنی در تحلیل متون روایی است، در پی آن است که یک تحلیل شناختی نوین و روشمندی از متن روایی به دست دهد و در پی ارایه پاسخی برای این پ رسش در زبانشناسی شناختی باشد که چگونه فرایندهای زبانی مختلف می توانند در پیدایش داستان نوظهور در یک متن روایی به کار روند. نخستین و اساسی ترین گام در رسیدن به این هدف، ارایه الگویی شناختی-تحلیلی است که فرایندهای شکلگیری معنا را در متون روایی بررسی کند. در این4 راستا، نظریه فضاهای ذهنی فوکونیه(1997 ،1994 ،1985 (و روششناسی دنسیگر5برپایه آن (2012 ،2008 ،(استدلالهای محکمی در مورد فرایند معناسازی در گفتمان ارایه میدهند. بر این اساس، این مقاله به تبیین چگونگی فرایند معناسازی در یک متن داستانی به زبان فارسی میپردازد. هدف از ارایه این تحلیل، در درجه اول، آزمایش کاربست مفاهیم بنیادین نظریه فضاهای ذهنی در تحلیل شناختی متنهای روایی، و در درجه دوم، معرفی الگوی اناماسبی، به عنوان یک ابزار شناختی نوین و روشمند در روایتشناسی شناختی است. یافتهها نشان می دهد فضاهای ذهنی روایی، افقهایی را برای کشف پیچیدگیها وویژگیهای معناسازی در روایتهای داستانی آشکار میسازد.
Keywords:
Authors
آزاده نجفی
دانشجوی دکتری زبانشناسی همگانی دانشگاه فردوسی مشهد
محمدرضا پهلوان نژاد
دانشیار زبانشناسی دانشگاه فردوسی مشهد
شهلا شریفی
دانشیار زبانشناسی همگانی دانشگاه فردوسی مشهد