ارزیابی خطر ریسک زمین لغزش حوضه آبخیز طالقان رود بر پایه الگوریتم بهینه سازی توافقی ویکور

ناپایداری های دامنه ای، ازجمله پدیده های معمول در بیشتر مناطق کوهستانی ایران است دراین میان یکی از مخاطره آمیزترین ناپایداری ها، زمین لغز است هدف از این پژوهش،تهیه نقشه حساسیت پذیری در زیرحوضه های طالقان رود به زمین لغزش با استفاده ازالگوریتم بهینه سازی توافقی ویکور است. ابتدا پس از تهیه نقشه پایه محدود مطالعاتی بااستفاده از تصاویر ماهواره ای ، بازدیدهای میدانی، نقشه عوامل موثر در حساسیت پذیریحوضه به زمین لغزش شامل شیب، فاصله از گسل، طبقات ارتفاعی، تراکم زهکشی، کاربریاراضی، پوشش گیاهی، لیتولوژی، نوع خاک ، بارش در محیط GIS تهیه شد سپس ضریباهمیت هرکدام از معیارهای مذکور در وقوع زمین لغزش، به کمک الگوریتم سلسله مراتبیAHP به دست آمد که معیارهای شیب، لیتولوژی ، طبقات ارتفاعی بیشترین ضریباهمیت را کسب کردند سپس بر پایه الگوریتم بهینه سازی ویکتور، درجه سودمندی وپشیمانی انتخاب گزینه های برتر (زیرحوضه ها)، مشخص شد. در پایان با محاسبه میزانشاخص بهینه ویکور، برحسب درجه حساسیت پذیری به زمین لغزش، زیرحوضه ها در 3کلاس کیفی حساسیت پذیری کم، متوسط ، زیاد طبقه بندی شدند نتایج نشان داد زیرحوضه های زیدشت 1، 2 و دنبولید از بیشترین حساسیت پذیری به وقوع زمین لغزش برخوردارند، حساسیت به وقوع زمین لغزش در زیر حوضه های شهرک، ناویزک وحسنجان حداقل است.

Keywords:

حساسیت پذیری , ناپایداری دامنه ها , الگوریتم بهینه سازی , AHP , طالقان رود