قوانین و مقررات ملی و بین المللی در مقابله با بیوتروریسم

دورههایی از تاریخ حقوق کیفری بودهاست که در آن هرکس برای احقاق حق خویش راسا اقدام میکرد و متعدی به حق خود را میداد )دوره دادگستری خصوصی(. پیش از این دوره، مسیولیت جمعی در مقابل مسیولیت فردی مطرح بودهاست )دوره جنگهای خصوصی( در آن زمان، چنانچهفردی از افراد گروه مرتکب جرمی میگردید، تمام گروه متعلق به بزه دیده با تمام گروه متعلق به بزهکار وارد نبرد تمام عیار میشدند. پس از این دورهها بود که دروه دادگستری عمومی ظاهر شد که در آن، تعقیب و مجازات بزهکاران به دست رییس و یا حکومت سپرده شد و افراد حق دخالتمستقیم در کیفر را از دست دادند.موضوع بیوتروریسم در مقدمه، ماده 1 و 17 اساسنامه رم و محکمه توکیو و در بند 1 از ماده 9 اساسنامه دیوان بینالمللی کیفری یوگسلاوی و رواندا مورد تایید قرار گرفته است.درقوانین ایران نیز کنوانسیون سلاح های میکروبی، طرح جامع میکروبی کشور،قانون برنامه پنجساله پنجم توسعه، سیاست های نظام در امور پدافند غیرعامل، قانون ایمنی زیستی، قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به پروتکل ایمنی زیستی، قانون مبارزه با تامین مالی تروریسم، آیین دادرسی کیفری ایران تدابیری به منظور مقابله با بیوتروریست اندیشیده اند.به طور کلی تاکنون تلاشهای زیادی در چارچوب سازو کارهای رسمی و غیررسمی در جهت مقابله با سلاحهای بیولوژیک صورت گرفته است ولی قوانین منع تولید و استفاده از سلاحهای شیمیایی نیز مانند سایر قوانین در دیگر حوزهها نیازمند پایبندی تمامی دولتها و وجود ضمانت اجرایموثر است. امید است با اقدامات موثر در سطح ملی و بین المللی و تدوین و اجرای صحیح و بدون تبعیض قوانین و مقررات ذیربط بتوان قدم موثری در مقابله با بیوتروریسم و توسعه، تولید و کاربرد سلاح های بیولوژیک برداشت و از این راه امنیت مردم را در سراسر دنیا در مقابل اینگونه سلاح های مخرب و کشتار جمعی تامین نمود.

قوانین و مقررات ملی و بین المللی در مقابله با بیوتروریسم Keywords:

بیوتروریسم , دیوان کیفری بین المللی , تروریسم , قوانین ایران