سازش با متهم در پیش از دادرسی با نگاهی به قانون آیین دادرسی کیفری

با گذشت سالیان متمادی از اجرای عدالت سنتی وکلاسیک، عدالت کیفری که حاصل از توجه به جرم، بزهکار و در نتیجه بسط و توسعه عدالت سزادهنده درحالت اول و عدالت بازپرورانه درحالت دوم بود، به تدریج دیدگاه هایی را مطرح کردند که حاصل از توجه به بزه دیده و در نظرگرفتن نقشی پویا برای بزهکار است. این رویکردها، بارزترین آنها مدل عدالت ترمیمی و عدالت توافقی/ قراردادی شدن می باشند؛ می توان گفت، الگوهای جدیدی درسیاست جنایی می باشند که یک رویکرد بر احیای حقوق بزه دیده، حل و فصل اختلافات، ترمیم خسارت های وارده بربزه دیده و با مشارکت بزه دیده، بزهکار و جامعه محلی، از طریق مذاکره و سازوکارهای میانجی گری، و رویکرد دیگر برتوافق میان مقام قضایی و بزهکار درخصوص تعیین سرنوشت دعوای کیفری تاکید دارند. بنابراین، این رویکردها ضمن توجه به بزهکار، بزه دیده و حقوق وخواسته های وی را مورد توجه قرار می دهد. در سیستم تدوین قانون در کشور ما هم بی تاثیر نبوده و قانونگذار جمهوری اسلامی ایران با استفاده از رویکردهای جدید و نوین که در قوانین سایر کشورها به خصوص سیستم قانونگذاری و نظام قضایی فرانسه که با سیستم حقوقی کشور ما هم خوانی دارد، موجب تحولاتی در قوانین سال های اخیر به خصوص قوانین مجازات اسلامی و آیین دادرسی کیفری قوانین ماهوی و شکلی مصوب 1392 شده است.

Keywords:

متهم , سازش , عالت ترمیمی , عدالت توافقی , دادسرا