جایگاه مصلحت کودک در دعاوی حضانت در قوانین ایران
Publish place: کنگره بین المللی جامع حقوق ایران
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,602
This Paper With 17 Page And PDF and WORD Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LAWI02_027
تاریخ نمایه سازی: 13 شهریور 1396
Abstract:
مصلحت به واقع همان خیر و صلاحی است که هماهنگ با حکمت و در راستای اهداف والای انسان است. حضانت را دو وجهی دانستند به این معنی که هم چهره ایی از حق دارد و هم چهره ای از تکلیف. حق است به دلیل اختیاراتی که به سرپرست طفل می دهد و حق تقدمی را که برای او به وجود می آورد. در قانون مدنی ما به طور صریح در خصوص حضانت و مصلحت کودک هیچ ماده ای بیان نشده است ولی تا جایی مصلحت کودک آورده شده است که در مسیر صحیح قرار گیرد. رویه ی قضایی مصلحت کودک را در صورتی جدی قرار می دهد که به کودک از نظر جسمی وروحی آسیب وارد نشود و برای رشد و تکامل وی ضروری باشد. به موجب کنوانسیون حقوق کودک و اعلامیه ی جهانی حقوق کودک والدین و یا قیم قانونی، والدین مسیولیت عمده را در مورد رشد و پیشرفت کودک به عهده دارند و اساسی ترین مسیله آنها حفظ منافع عالیه کودک است.
Keywords:
Authors
سوسن سهیلی راد
کارشناس ارشد حقوق خصوصی مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد نطنز