حق اقامت و آزادی رفت وآمد در حقوق ایران با تاکید بر محدودیت زنان

حق آزادی رفت و آمد یکی از شروط پایه ای هر انسان است و این یکی از حق بنیادین به شمار می رود درزمان اجرا و اعمال محدود به آزادی، مطلق مردان است در صورتی که این آزادی رفت آمد حق همه انسانهاست اعم از (مرد و زن) تناقض بین قانون اساسی کشورمان در زمان اعمال آن وجود دارد چرا که خبری به نام این حق در عمل واقع وجود ندارد و زنان کشورمان حتی با وجود موقعیت اجتماعی و تحصیلات حتی بالاتر از شوهران خود بدون اجازه شوهران خود قادر به صدور گذر نامه خود نمی باشند. چرا که این قانون صریح در کشورمان بر خلاف حقوق بشر است. در نشریات برای تفرقه رفتن ازاین موضوع مهم بحث از ثبات و نهاد خانواده شده ولی به نظر می رسد یک سلطه سنتی مرد سالاری است چرا که این حق نباید به مردان محدود شود چون این حق طبیعی و بنیادین است.. در میان اجزاء این حق آزادی، در پژوهش مقابل که مبتنی بر مطالعه وبررسی تغییرات حقوق زنان ، درمورد اقامت و ترک آزادانه کشور و ورود به آن است،تلاش شده که با توجه به مکانیسم های حمایتی از این آزادی شاهد احقاق حق زنان در این خصوص باشیم.

Keywords:

اقامت , رفت آمد زنان , حقوق ایران