کنترل آلودگی ارقام ارس و سیوند گوجه فرنگی (Solanum lycopersicum) به گل جالیز (Phelipanche ramose با استفاده از پروبیوتیک های گیاهی

گوجه فرنگی (Solanum lycopersicum) با سطح زیر کشتی معادل چهار میلیون هکتار و تولید سالانه 125 میلیونتن در جهان از محصولات مهم کشاورزی به شمار می رود. یکی از مهمترین مشکلات حال حاضر کشت گوجه فرنگی بهویژه در استان کرمانشاه حمله علف هرز انگلی گل جالیز میباشد که عملکرد میوه گوجه فرنگی به شدت کاهش پیدامی کند و در برخی موارد زارعین زمین زیر کشت را رها میکنند. آزمایش حاضر به منظور بررسی تاثیر پروبیوتیک هایگیاهی برکنترل آلودگی مزرعه گوجه فرنگی توسط گل جالیز انجام شد. این آزمایش در مزرعه تحقیقاتی پردیسکشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی کرمانشاه در سال 1395 انجام شد. فاکتورهای مورد مطالعه در این آزمایش ارقامگوجه فرنگی (ارس و سیوند) و جدایه های باکتری شامل {D1 (جنس و گونه Bacillus pumilus و نوع تجاری) وB71) جنس و گونه شناسایی نشده و نوع بومی)} بودند. نتایج این مطالعه نشان داد که رقم سیوند رقم حساسی در مقابلحمله گل جالیز بود، اما رقم ارس نسبت به سیوند مقاوم تر بود. همچنین نتایج نشان داد که استفاده از پروبیوتیک D1تاثیر مثبتی بر افزایش عملکرد میوه (افزایش 6 درصدی نسبت به عدم استفاده از پروبیوتیک ها)، وزن میوه گوجه فرنگی(افزایش 26 درصدی) و بیوماس خشک گوجه فرنگی (افزایش 28 درصدی) داشتند. از طرفی موجب افزایش بیوماسوزن خشک گل جالیز (افزایش 16 درصدی) نیز شد. نتیجه می گیریم اگرچه رقم سیوند درمقابل حمله گل جالیز ضعیفبود اما حضور پروبیوتیک D1 تاثیر مثبتی بر عملکرد گوجه فرنگی داشت و مانع از کاهش عملکرد گوجه فرنگی شد. پرز-گارسیا و همکاران نیز گزارش دادند تلقیح گیاه با جدایه تولیدکننده اکسین B. subtilis و B. megaterium اثر مثبتیروی رشد گیاه داشته اند. در مجموع استفاده از پروبیوتیک ها تاثیری در کنترل گل جالیز نداشتند، اما با تاثیر مثبت برعملکرد مانع از کاهش عملکرد میوه گوجه فرنگی شدند، که یکی از مشکلاتی است که این علف هرز انگلی ایجاد کرده است.

Keywords:

جدایه های باکتری , حساس , علف هرز انگلی , عملکرد میوه