بررسی اثر دو نوع زغال زیستی و محلول غذایی بر روی برخی ویژگی های گیاه گوجه فرنگی

زغال زیستی مواد متخلخل غنی از کربن، ارزان قیمت و دوست دار محیط زیست است که از پیرولیز ترکیبات آلی تولیدمی شود. زغال های زیستی سبب بهبود خصوصیات شیمیایی، فیزیکی و بیولوژیکی خاک و افزایش عملکرد محصولات می شوند.برای تولید زغال زیستی از دو نوع مواد شامل بقایایی شلتوک برنج و چای استفاده شده است. تیمارهای زغال زیستی به صورت1/5 و 3 درصد به خاک رسی اضافه گردیده است و در گلدان ها گوجه فرنگی کشت شد. همچنین محلول غذایی نیز در سطح0، 50 و 100 درصد توسط آبیاری به نمونه ها اضافه شد. خصوصیات گیاه نیز مانند عملکرد، تعداد میوه، وزن تازه میوه، ارتفاع بوته کلرفیل برگ و... اندازه گیری شدند. نتایج نشان داده است که اثر تیمار سه درصد زغال زیستی بقایای چای بهتر از دیگرتیمارها بوده است. همچنین نتایج نشان داد که اضافه کردن محلول غذایی سبب افزایش عملکرد میوه گیاه از 3/83 به 6 گرم، وزن تازه میوه از 97/89 به 191/07 گرم و وزن خشک گیاه نیز از 24/18 به 52/14 گرم رسیده است. به طور کلی نتایج نشان داد که اضافه کردن زغال زیستی بقایای شلتوک برنج و چای و مواد محلول غذایی بسیار مفید است.

Keywords:

ارتفاع گیاه , کلروفیل , وزن میوه , محیط زیست