از منطقه گرایی تا زیست منطقه گرایی؛ رویکردها و روش ها
Publish Year: 1395
Type: Conference paper
Language: Persian
View: 2,158
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
IRCIVIL01_117
Index date: 4 September 2017
از منطقه گرایی تا زیست منطقه گرایی؛ رویکردها و روش ها abstract
منطقه گرایی، یکی از رویکردهای معماری است که در تعامل با فرهنگ و بستر فرهنگی قرار داشته و بر لزوم توجه به ویژگیهای فرهنگی، جغرافیایی، اقلیمی یک منطقه خاص تاکید می کند. جنبش زیست منطقه گرایی در معماری تحت شعاع جنبش های طراحی پایدار و بوم شناسی قرار دارد. این جنبش پیوند فرهنگ انسانی را به زیست بوم های منطقه ای در وضعیتی پایدار در نظر داشته، وابستگی های فرهنگی و بوم شناسی را بهم مرتبط کرده که با دانش عمیقی از مناظر و فرهنگ های بومی طبیعی، اقلیم، جغرافیا و تاریخ محیطی شان نمایش داده می شود. این پژوهش با استفاده از روش توصیفی _ تحلیلی و با بهره گیری از ابزار گردآوردی مطالعات کتابخانه ای و اسنادی به بررسی موضوع پرداخته است. در این راستا ابتدا منطقه گرایی و انواع رویکردهایش مورد بحث قرار گرفت، سپس با توجه به مفاهیم زیست منطقه گرایی به بررسی مفاهیمی مانند معماری بومی و ارتباط آن با توسعه پایدار می پردازیم. در نهایت پژوهش با تشریح تیوری منطقه گرایی و رویکردهای آن و توجه به الگوهای زیست منطقه گرایی به ارایه مدلی مفهومی رسید. این مدلها ها در شکل سازمانی به اکوسیستم های طبیعی و الگوهای فرهنگی _ اجتماعی محلی احترام گداشته و به گونه ای به کارگرفته می شود که همراه با حفظ اصول محیطی، بین انسان، جامعه و طبیعت تعادل برقرار می کند.
از منطقه گرایی تا زیست منطقه گرایی؛ رویکردها و روش ها Keywords:
از منطقه گرایی تا زیست منطقه گرایی؛ رویکردها و روش ها authors
گلاره مهربان
دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران
امید دژدار
استادیار گروه معماری واحدهمدان دانشگاه آزاد اسلامی همدان ایران
منوچهر فروتن
استادیار، گروه معماری، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران