اولویت ریسک پذیری و مدیریت ریسک در اجرای پروژه های عمرانی زیربنایی به روش BOT مطالعه موردی پروژه راهسازی حرم تا حرم

هدف از مدیریت ریسک پروژه، کاهش مخاطرات عدم دستیابی به اهداف پروژه و ذینفعان و شناسایی و انتفاع از موقعیت ها می باشد. خاصه آنکه مدیریت ریسک، تنظیم اولویت ها، اختصاص منابع و اجرای فرآیندها و دستورالعمل هایی که منجر به کاهش ریسک ها می گردند، را ارایه می دهد. در پروژه های زیربنایی کشور که در آنها از قراردادهای BOT استفاده می شود، مدیریتریسک از دیدگاه شرکت پروژه، وام دهندگان، سهامداران و دیگر سرمایه گذاران از اهمیت خاصی برخودار می باشد و طبعا با ریسک های متعددی نیز مواجه خواهد شد، توسعه روشی جهت تشخیص و ارزیابی ریسکها در فاز ساختمان و نصب یک پروژه، ضروری بهنظر رسیده و به مدیر پروژه در اختصاص منابع و زمان به ریسکهای با اهمیت بیشتر، کمک شایانی خواهد نمود. در این مقاله، سعی می شود تا با انجام مطالعات میدانی در پروژه زیربنایی راهسازی حرم تا حرم که به روش BOT می باشد، شناسایی تا پاسخ دهی به ریسک مورد بررسی و ارزیابی قرار بگیرد. در مرحله بعد با استفاده از نتایج پیمایش میدانی بدست آمده و با استفاده از تحلیل های آماری به تحلیل ریسک هدف زمان پرداخته شده و سپس به بررسی ریسک بحرانی هدف زمان پرداخته است. نتایج نشانمی دهد ریسک هایی مختلفی می تواند باعث عدم موفقیت اینگونه پروژه ها گردد از جمله مهمترین آنها عبارتند از ریسک های اقتصادی و طراحی که با انجام اقداماتی نظیر تهیه جریان نقدی پروژه در ابتدای فاز ساخت و نصب و اخذ تعهد سهامداران و هییتمدیره در التزام به پرداختها، برنامه ریزی تامین منابع مالی از قبیل فاینانس خارجی، وامهای بلندمدت، فروش اوراق مشارکت، تهیه و ارایه مدارک پشتیبان برنامه زمانبندی، انتخاب واسطهها و عامل سوم جهت تامین نیازمندیهای مورد نیاز، بکارگیری مهندسی و آنالیز ارزش، ارایه آموزشهای مدیریتی، بهرهوری، انتخاب استاندارد، مشخصات فنی مطابق با اهداف پروژه توسط تیم خبرگان پروژه و ... . با استفاده از فرآیند مدیریت ریسک در عملکرد اجرای پروژه های عمرانی زیربنایی به روش BOT ، بهره وری در این پروژه ها به طور چشمگیری افزایش خواهد یافت.

Keywords:

اولویت بندی , مدیریت ریسک , پروژه عمرانی زیربنایی , روش BOT , مطالعه موردی