بررسی عناصر لحن ساز در شعر هزاره دوم آهوی کوهی از محمد رضا شفیعی کدکنی

استاد شفیعی کدکنی پژوهشگر بزرگ معاصر است ،که مجموعه شعری هزاره ی دوم آهوی کوهی ایشان اشاره به بیتی از ابوحفض سغدی است. ایشان این مجموعه شعری را در قالب نو سروده اند ، این شعر از دفتر مرثیه های کاشمر است، شعری سرشار ازاشارات، اعلام و اصطلاحات تاریخی. در واقع شاعر در موقعیت ناامیدانه بعد از تجربه های پی در پی اجتماعی شکست تاریخی خود را دارد، و تاریخ را سطل تجربه ای تلخ و تیره می داند که با دشواری و امید تا آستان روشن روز می آید و دوباره در چاهظلمت رها می شود. سرتاسر شعر حس وطن دوستی موج می زند. فضای حاکم بر شعر فضایی تاریخی است اما لحن موجود در آن متفاوت است. لحن انواع مختلفی دارد ازجمله تفاخر آمیز، عاشقانه، صمیمی، خشن و... . عناصری همواره درشعر بر روی لحن تاثیر می گذارند؛ ازجمله وزن، قالب، واژه، صورخیال و کیفیت هجاها. به طور کلی لحن حاکم برشعر هزاره دوم آهوی کوهی لحن ملی و میهنی است ، شاعر گاه وقایع دوران اقتدار ایران را با لحنی شاد یاد آوری می کند و گاه با بیان وقایع تلخ، لحنی اندوهبار را ادا می کند، لحن گاه آرام می شود وگاه تند، در واقع شاعر با نگاه بر نقش و نگارهای کاشی ها به عمق تاریخ فرو می رود و حوادث و پدیده ها در خاطرش زنده می شود و با یاد آوری هر کدام از وقایع حالتی خاص در او ایجاد می شود که همان لحن ادای شعر است. دراین شعر هر یک از عناصر برلحن حاکم بر شعر تاثیر می گذارند.

Keywords:

لحن , آهوی کوهی , غم و حسرت , شفیعی کدکنی , شعر نو