بررسی مدیریت ریسک عملیاتی و ساختار مالکیت بانک ها

مقاله حاضر ادبیات موضوعی مربوط به بررسی مدیریت ریسک عملیاتی و ساختار مالکیت بانک را مورد بررسی قرار می دهد، در سالهای اخیر، به دو دلیل توجه زیادی به ریسکهای عملیاتی در سازمانها شده است: نخست، رشد نمایی استفاده از فنآوری و دوم، افزایش ارتباطات میان شرکت کنندگان در بازارهای سرمایه. باوجود آنکه فنآوری سبب سهولت انجامبسیاری از کارها در سازمان و مهمتر از آن رشد بهرهوری سازمانی شده است اما رشد فنآوری، سازمانها را با مسایل و مشکلات جدیدی نیز روبرو کرده است. برای روشنتر شدن مطلب، می توان به مثال زیر اشاره کرد: اتوماسیون در سازمانهاباعث شده عملیاتی که در گذشته به صورت دستی انجام میشد و شاید ساعتها وقت کارکنان اداره صرف انجام آن می گردید، هم اکنون در مدت زمان بسیار کوتاهتری و با احتمال خطای بسیار کمتری انجام شود، هر چند این رشد فنآوری بهمعنای آن نیست که ریسک حاصل از انجام کارهای اداری کاهش یافته است زیرا در حال حاضر سازمان با ریسک بسیاربزرگتری مانند امکان ازکارافتادگی سیستم اتوماسیون روبروست. ساختار مالکیت یا ترکیب سهامداری به معنی نحوه توزیع سهام و حقوق مالکیت به لحاظ حق رای و سرمایه بهعلاوه ماهیت و موجودیت مالکان سهام است.

Keywords:

ریسک عملیاتی , ساختار مالکیت , حاکمیت شرکتی , تیوری نمایندگی , سهامداران نهادی