ارایه مدلی برای پیشبینی درماندگی مالی شرکتها با استفاده از رگرسیون لجستیک abstract
پیشبینی
درماندگی مالی با ارایه هشدارها ی لازم میتواند شرکتها را نسبت به وقوع
درماندگی مالی هوشیار نماید تا آنها با توجه به این هشدارها، به اقدامهای مناسب دست بزنند. در این راستا پژوهش حاضر، درصدد مدلبندی پیشبینی
درماندگی مالی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بر اساس مدل آلتمنمیباشد. بهمنظور طراحی مدل از اطلاعات دو گروه از شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران استفاده شده است. گروه اول شامل20 شرکت درمانده مالی مشمول ماده 141 اصلاحی قانون تجارت ایران طی 2 سال متوالی در دوره زمانی 1394-1386 و همچنین گروه دوم شامل 40 شرکت غیردرمانده مالی مشابه عدم شمول ماده مذکور در همان دوره زمانی میباشد. مدل پیشنهادی شامل 6 نسبت مالی معنیدار میباشد که از بین24 نسبت مالی حایز اهمیت در زمینه پیشبینی
درماندگی مالی برای شرکتهای ایرانی، براساس
رگرسیون لجستیک پیشرو، بهدست آمده است. این نسبتها شامل نسبت سود خالص به داراییها، نسبت سود انباشته به داراییها، نسبت سود خالص به مجموع بدهیها، نسبت فروش خالص به داراییهای ثابت، نسبت مابهالتفاوت داراییها و بدهیهای جاری به بدهیهای بلندمدت و نسبت وجه نقد حاصل از عملیات به بدهیها میباشد. بر این اساس شرکتها به 3 ناحیه نهفتگی (عدم درماندگی مالی)، کسری وجه نقد و عدم قدرت پرداخت دیون مالی و تجاری (ناحیه تردید یا خاکستری) و عدم قدرت پرداخت دیون کامل (درماندگی مالی کامل)، تقسیمبندی شده است. توانایی پیشبینی مدل، برای شرکتهای درمانده مالی 82 %و برای شرکتهای غیر درمانده مالی 97 %می-باشد و در نهایت مدل ارایه شده می تواند با دقت 92%شرکتهای درمانده مالی و غیردرمانده مالی را درست
پیش بینی کند.