ارتباط کیفیت زندگی با خودکارآمدی جانبازان ورزشکار و غیر ورزشکار استان اصفهان

زمینه و هدف: هدف از این پژوهش، بررسی ارتباط بین کیفیت زندگی با خودکارآمدی جانبازان ورزشکار و غیر ورزشکار استان اصفهان بود.مواد و روشها: جامعه آماری شامل کلیه جانبازان ورزشکار و غیر ورزشکار استان اصفهان در سال 1392 به تعداد 7000 نفر بود که با استفاده ازروش کوکران، 362 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه کیفیت زندگی WHOQOL-BREEF و خودکارآمدی شرر و مادوکس استفاده گردید. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 19 و با آزمونهای ضریب همبستگی پیرسون، تحلیلواریانس z فیشر و آزمون کای دو انجام شد ) 01 / 0 ≥ α .) یافتهها: عوامل سلامت روانی و جسمانی، ارتباطات اجتماعی برحسب ورزشکار و غیر ورزشکار بودن جانبازان و عوامل محیطی ورزشکاران تفاوت معنیدار و عوامل محیطی جانبازان غیر ورزشکار عدم معنیداری را نشان داد.نتیجهگیری: با توجه به نتایج پژوهش، آموزش، فرهنگسازی و ایجاد شرایط مناسب و امکانات تفریحی ورزشی و ارتقای آگاهی عمومی نسبت به فواید فعالیت و بهبود شرایط محیطی از جمله بهبود اوضاع اقتصادی، کاستن از ساعات کاری، ایجاد و توسعه فضاهای روباز از قبیل جاده وایستگاه تندرستی در پارکها و احداث اماکن ورزشی مخصوص یا در نظرگرفتن تسهیلات و تجهیزات ورزشی با توجه به شرایط و ویژگیهای فیزیکی جانبازان پیشنهاد میشود.

Keywords:

کیفیت زندگی , خودکارآمدی , جانبازان ورزشکار و غیر ورزشکار , اصفهان , ایران