بررسی شیوع و فراوانی فصلی نماتودهای شیردان نشخوارکنندگان بومی کازرون

در بررسی حاضر از زمستان 1385 به مدت یک سال، در کازرون و نواحی اطراف آن در هر فصل محتویات تعدادی شیردان گوسفند (100)، بز (100) و گاو (100) بومی (مجموعا 1200 شیردان در 4 فصل) در الک 100 چشمه در اینچ شستشو شد. کرم های موجد در هر شیردان جداگانه شمارش و در الکل 70 درصد حاوی 5 درصد گلیسرین نگهداری شدند و جنس و گونه آنها تعیین گردیدند. از مجموع 1200 شیران بررسی شده، 184 عدد (15/3 درصد) آلوده و 1016 عدد (84/7 درصد) غیر آلوده بودند. از شیردان های آلوده، هفت گونه کرم جدا شد که با ذکر درصد و میانگین شدت آلودگی شامل، اوسترتاژیا (تلادورساژیا) سیرکومسینکتا گوسفند (78 درصد و 1/92) و بز (60 درصد و 2/14)، اوسترتاژیا اوسترتاژی گاو (77 درصد و 2/92)، اوسترتاژیا اوکسید انتالیس گوسفند (14 درصد و 2/4)، بز (21 درصد و 1/66) و گاو (22/4 درصد و 2/38) و مارشالاژیا مارشالی گوسفند (93 درصد و 2/7)، بز (90 درصد و 3) و گاو (6/89 درصد و 2) بودند. پارابرونما اسکریابینی (0/4 درصد و 1/66)، کاملوسترونژیلوس منتولاتوس (0/01 درصد و 1)و همونکوس کونتوروتوس (0/07 درصد و 3) فقط از گوسفند جدا شد. همان طور که مشاهده می شود درصد آلودگی به اکثر نماتودها بسیار زیاد و شدت آلودگی بسیار کم می باشد. د رصد آلودگی، در فصول بهار و پاییز بیشتر از زمستان و تابستان بود. تغییرات فصلی شدت آلودگی اگر چه تابع تغییرات د رصد آلودگی بود ولی به علت تعداد فوق العاده کم نماتودهای جدا شده از نظر اپیدمیولوژیکی فاقد اهمیت می باشد و در حدی نیستند که نیازی به درمان دارویی باشد. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار، 1387، دوره 4، شماره 4، 185-181.

Keywords:

نماتود , شیردان , نشخوارکنندگان , شیوع , کازرون