بررسی رابطه بین توانمندسازی روانشناختی منابع انسانی وچابکی سازمانی در دانشگاه شیراز

هدف این پژوهش بررسی رابطه بین توانمندسازی روانشناختی منابع انسانی و چابکی سازمانی بود. روش پژوهش حاضر ازلحاظ هدف،کاربردی و ازنظر شیوهی جمعآوری دادهها توصیفی و از نوع همبستگی هست. جامعه آماری شامل کلیه کارمندان دانشگاه شیراز بود. تعداد 303 نفر از طریق روش نمونهگیریتصادفی خوشهای انتخاب شدند که 300 نفر پرسشنامه توانمندسازی روانشناختی اسپریتزر 1995 و چابکی سازمانی نیکپور و سلاجقه 1389 را تکمیل کردند. یافتههای همبستگی نشان میدهد که بین توانمندسازی روانشناختی و ابعاد آن با چابکی سازمانی رابطه مثبت و معناداری در سطح P˂0/01 وجود داشته است. همچنین یافتهها حاکی از آن بود که توانمندسازی روانشناختی پیشبینی کننده معنادار چابکی سازمانی هست و از بین ابعاد آن، سه بعد معناداری، موثر بودن و حق انتخاب 51 درصد از واریانس چابکی سازمانی را تبیین میکنند. یافتهها نشان داد که توانمندسازی روانشناختی کارمندان و چابکی سازمانیدانشگاه بالاتر از حد متوسط بوده است

بررسی رابطه بین توانمندسازی روانشناختی منابع انسانی وچابکی سازمانی در دانشگاه شیراز Keywords:

منابع انسانی , توانمندسازی روانشناختی , چابکی سازمانی