وظایف اخلاقی مردم و حاکم اسلامی از منظر نهج البلاغه

حکومت و سیاست یک مفهوم انتزاعی نیست بلکه عینی است. در جامعه ، مردم و حاکمانی وجود دارند که رفتارهایی از +خود نشان می دهند. این رفتارهای الزامی منشاء متفاوتی دارند. در این مقاله ما در صدد هستیم از نظر اخلاقی چه دسته رفتارهای اخلاقی لازم است مردم و حکومت نسبت به یکدیگر داشته باشند. بنابراین در اینجا لازم است وظایف اخلاقی مردم و حکومت نسبت به یکدیگر در از منظر نهج البلاغه مشخص گردد، در رابطه با این موضوع کارهای صورت گرفته از جمله جایگاه مردم در نظام اسلامی از دیدگاه امام ( ره)، وظیفه مردم و حاکمان در منشور اخلاقی و سیاسی امام علی (ع)، مسیولیت های متقابل حکومت اسلامی و مردم اما در این مقاله در صدد هستیم در منظر نهج البلاغه در رابطه با اینکه حکومت در برابر مردم از نظر اجرای عدالت و تشکیل نظام و استقرار آن ، آموزش مردم ، فاصله نگرفتن از مردم ، خیرخواهی و.... و مردم در مقابل حکومت از نظر مشرکت سیاسی ، مشورت، امر به معروف و نهی از منکر.... چه وظایف اخلاقی دارند، بر این پایه سوال اصلی ما این است که بر پایه آموزه های نهج البلاغه وظایف اخلاقی مردم و حکومت نسبت به یکدیگر کدامند. و روش تحقیق در این مقاله توصیفی تحلیلی می باشد و هدف کشف و شناسایی مهمترین اصول اخلاقی حاکم بر رفتار مردم و حکومت نسبت به یکدیگر در نهج البلاغه و در نهایت جستجوی راهکارهای مناسب در جهت اجرایی کردن آن در جامعه می باشد.