اثر تیمارهای استخراج بر فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره گیاه کرفس در پایدار سازی روغن کانولا طی شرایط حرارتی

گیاه کرفس غنی از ترکیبات فنلی و توکوفرولی می باشد که دارای فعالیت آنتی اکسیدانی نیز می باشد. آنتی اکسیدان های موجود در رژیم غذایی به لحاظ محافظت بدن در مقابل استرس اکسیداتیو و حفظ سلامت حایز اهمیت هستند. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر روش های مختلف استخراج ( الترا سوند و فوق بحرانی ) و همچنین حلال های مختلف ( آب، آب/ اتانول ( 50:50 ) و اتانول) بر میزان ترکیبات فنلی، توکوفرولی، و فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره کرفس برای به دست آوردن بهترین بازده استخراج جهت استفاده بهینه از عصاره بر روی پایداری اکسایشی روغن کانولا طی شرایط حرارتی می باشد. فعالیت آنتی اکسیدانی هر عصاره از طریق مهار رادیکال آزاد DPPH و شاخص پایداری اکسایشی تعیین شد. بیشترین میزان ترکیبات فنلی در تیمار التراسوند آب/ اتانولی مشاهده شد. همچنین در تمامی آزمایش های آنتی اکسیدانی تیمار التراسوند آب/ اتانولی بیشترین میزان فعالیت آنتی اکسیدانی را دارا بود و به طور معنی داری بیشتر از آنتی اکسیدان سنتزی TBHQ بود ( P<0/05) . سپس از این تیمار برای تاثیر عصاره (غلظت 1200ppm) در به تاخیر انداختن فساد اکسیداتیو روغن کانولا طی در شرایط حرارتی به مدت 24 ساعت در دمای 180 درجه سانتی گراد از طریق اندازه گیری عدد پراکسید، عدد کربونیل، شاخص پایداری اکسایشی، و نمونه ها با آنتی اکسیدان سنتزی TBHQ با غلظت 100ppm مقایسه شد. در اکثر پارامترها عصاره هیدرو الکلی کرفس پایداری مناسب تری نسبت آنتی اکسیدان سنتزی TBHQ نشان داد و در تمامی موارد از تیمار شاهد ( بدون آنتی اکسیدان ) مناسب تر بود. نتایج مطالعه حاضر نشان داد عصاره هیدروالکلی کرفس دارای فعالیت آنتی اکسیدانی مناسبی می باشد و می تواند در غلظت مناسب، جایگزین آنتی اکسیدان سنتزی TBHQ در روغن کانولا شود.

Keywords:

کرفس , مهار رادیکال آزاد DPPH , ترکیبات فنلی , روغن کانولا , پایداری اکسایشی