تاثیرپذیری طراحی فرهنگسرای ایل قشقایی در باززنده سازی فرهنگ قشقایی در شهر اصفهان

ایل قشقایی عشایری ترک زبان اند که در مناطقی از رشته کوه زاگرس که شامل جنوب استان اصفهان و شمال استان فارس می باشد زندگی می کنند. به دلیل سابقه طولانی زندگی این قشر از مردم دارای فرهنگی بسیار اصیل و غنی هستند اما متاسفانه به دلایل مختلف فرهنگ اصیل ایل رو به فراموشی است و نیازمند احیا و باز زنده سازی می باشد. ایل قشقایی دارای فرهنگی اصیل و منحصربه فرد است؛ به دلیل این که تکنولوژی عصر حاضر باعث به وجود آمدن تغییرات قابل ملاحظه ای در سبک زندگی مردم به ویژه عشایر کوچ نشین شده است که آنان را از نوع معیشت و فرهنگ ناب گذشته خود دور کرده است و نباید اجازه داد که این فرهنگ به فراموشی سپرده شود. همچنین تعداد زیادی از کوچ نشینان به دلیل سختی های فراوان زندگی کوچ نشینی و داشتن مشاغل مختلف، یکجانشینی را برگزیده اند و درنتیجه تعداد قابل توجهی از آن ها در شهرها و روستاها ساکن می باشند و به همین خاطر نمی توانند از نزدیک با فرهنگ قوم خود آشنا شوند درنتیجه برای نشان دادن نوع معیشت کوچ نشینی بایستی اقداماتی صورت گیرد که به نوبه ی خود می تواند اقدامی نوین و درخور توجه برای جوامع شهرنشین باشد. بدین منظور وجود مکانی برای ارایه این فرهنگ اصیل ضروری به نظر می رسد. در این راستا پژوهش حاضر در نظر دارد پس از بررسی ویژگی ها و خصوصیات ایل قشقایی و شناخت هرچه بیشتر فرهنگ عشایر با بهره مندی از منابع کتابخانه ای و مشاهدات میدانی به طراحی معمارانه و تخصصی مکانی به نام فرهنگسرای ایل قشقایی بپردازد؛ که درنهایت در جهت نیل به اهداف موردنظر طراح که همانا معرفی و باز زنده سازی فرهنگ اصیل ایل است گام بردارد.

Keywords:

ایل قشقایی , زندگی کوچ نشینی , فرهنگسرا , بازیابی هویت نسل جدید