گردشگری به عنوان بزرگترین صنعت خدماتی جهان و به عنوان یک نیاز برای جامعه امروزی، مورد توجه بسیاری از دولتها قرار گرفته است. امروزه، بسیاری از برنامه ریزان و سیاست گذاران توسعه، از
گردشگری به عنوان رکن اصلی
توسعه پایدار یاد میکنند و در تلاشاند تا با شناسایی قابلیت ها ی توسعه
گردشگری مناطق و رفع موانع آن سهم بیشتری از عایدات این بخش را نصیب خود سازند. در این راستا
جزیره قشم که از مقاصد مهم
گردشگری کشور به شمار می آید، میتواند با برنامه ریزی اصولی و مناسب و شناسایی توانها و محدودیت های
گردشگری آن، نقش موثری در توسعه این منطقه و در نتیجه توسعه ملی و تنوع بخشی به اقتصاد ملی داشته باشد. هدف اصلی پژوهش حاضر ارایه راهبردها، سیاست ها و راهکارهای اجرایی منطبق با اهداف مطروحه در جهت توسعه
گردشگری پایدار ساحلی
جزیره قشم می باشد که از دو روش توصیفی و تحلیلی استفاده شده است. در این راستا ضمن بیان، شناخت و ارزیابی توانایی و قابلیت های
جزیره قشم در زمینه گردشگری، الگوهای استراتژیکی اساسی در جهت برنامه ریزی
توسعه پایدار گردشگری ساحلی، با استفاده از مطالعات کتابخانه ای، بررسی های میدانی و تحلیل آن با استفاده از تکنیک ارایه شده است که نتایج آن قابل استفاده در تصمیم گیری ها و سیاست گذاری ها ی بخش
گردشگری و نیز سایر بخشها میباشد. نتایج بدست آمده نشان میدهد که
جزیره قشم از مناطق مستعد و مناسب جهت بهره برداری در زمینه های مختلف سیاحتی،
گردشگری و تفرج گاهی به شمار میآید؛ اما علارغم وجود پتانسل ها و جاذبه های
گردشگری فراوان در این جزیره، نتوانسته به عنوان قطب و کانون جذب
گردشگری منطقه مطرح گردد. لذا در راستای دستیابی به
توسعه پایدار گردشگری و جایگاه واقعی جزیره لازم است تمهیداتی اندیشیده شود.