بررسی رابطه بین فرایند مدیریت دانش و توانمندسازی کارکنان مطالعه موردی موسسات غیرانتفاعی غرب استان مازندران

در دورانی که آن را عصر دانش نام نهاده اند و سازمان های دانشی و دانشگران بنیادهای توسعه پایدار جوامع محسوب میشوند، مدیریت دانش از اهمیت بالایی برخوردار شده است. اکنون برای توسعه، منابع اقتصادی، طبیعی و نیروی انسانی به تنهایی کارساز نیست و اگر منبع و عامل اصلی که همان دانش است وجود نداشته باشد، توسعه ای تحقق نخواهدیافت. امروزه توانایی به کارگیری دانش و توا نمندیهایی چون هوشمندی و خلق راه حلهای جدید برای رفع نیازهای بشری جایگاهی والا در نظام جهانی پیدا کرده است و دانش و دانش آفرینی محور اصلی توسعه و پیشرفت در دنیا شده است.هدف اصلی این پژوهش بررسی ارتباط فرایند مدیریت دانش )خلق دانش، تسهیم دانش، بکارگیری دانش، حمایت از دانش( با توانمندسازی کارکنان میباشد. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نوع همبستگی است و از حیث نحوه گردآوری داده ها توصیفی پیمایشی است. ابزار اصلی گردآوری داده ها در این تحقیق پرسشنامه می باشد که با روش نمونهگیری تصادفی ) 103 نفر( بین کارکنان موسسات غیرانتفاعی غرب استان مازندران توزیع گردید.، جهت سنجش روایی پرسشنامه از روایی محتوا و پایایی آلفای کرونباخ استفاده شده و برای آزمون فرضیه ها از روش همبستگی و نرمافزارspss استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان داد که رابطه مثبت و معناداری بین فرایند مدیریت دانش و توانمندسازی کارکنان وجود دارد.

Keywords:

مدیریت دانش , خلق دانش , تسهیم دانش , بکارگیری دانش , حمایت از دانش