تاثیر نوع آموزش ژیمناستیک و طناب زنی و جنسیت بر تبحر حرکتی کودکان 7 ساله

حرکت مهم ترین نشانه حیات انسان است. هر جا زندگی وجود دارد، حرکت نیز وجود دارد. زندگی بدون آن قابل تصور نیست. حرکت در حیات انسان، بیش از تولد آغاز و تا پایان حیات او ادامه دارد. انسان در نخستین سال های حیات خود، تنها از طریق پدیده حرکت است که میتواند خود آشنا گردد و با آن ارتباط برقرار کند. چنین ارتباطی به انسان این فرصت را میدهد که در تعامل با پدیده های محیطی از آنها، تجربیات معناداری کسب کند. بنابراین حرکت شرایطی را برای کودک فراهم میسازد که بر اساس آن می تواند به اکتشاف دنیای پیرامون خود بپردازد. از طرفی کودک از ابتدای ورود به دنیای ناشناخته پیوسته در این تلاش است که به کمک حرکت و تربیت به زندگی خوب و سالم و پرطراوت دست یابد و برای دستیابی به نشاط و تندرستی، باید از ورزش و بهداشت مدد جوید. برای رسیدن به چنین هدفی لازم است که معلمان تربیت بدنی با مطالعات گسترده به پرورش صحیح مهارتهای ادراکی و حرکتی کودکان از طریق آموزش های متناسب با رشد اقدام نمایند. منظور از آموزش مناسب، انجام برنامه های صحیح و متداولی که باعث ارتقای سطح تبحر حرکتی و شکوفایی استعدادهای حرکتی- ذهنی کودک میگردد.