بررسی رابطه توانمندسازی با عملکرد نیروی انسانی

هدف این تحقیق بررسی رابطه توانمندسازی منابع انسانی و عملکرد کارکنان آموزش و پرورش شهرستان شهرکرد بود. برای انجام این کار از جامعه آماری 143 نفری تعداد 104نفر نمونه بر اساس جدول مورگان از کارکنان آموزش و پرورش شهرستان شهرکرد برای تایید یا رد فرضیههای تحقیق و مولفههای تاثیر آموزش شغلی، تفویض اختیار، انگیزههای فردی، غنیسازی شغل، سبک مدیریت و توانمندی بر عملکرد مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. برای جمع آوری اطالعات از پرسشنامه محقق ساخته استفاده گردیده که از روایی محتوا و پایایی مناسب برخوردار میباشد. روش تحقیق از نوع توصیفی پیمایشی بوده که از طریق آن و تجزیه تحلیل دادهها آموزش شغلی، انگیزههای فردی، توانمندی، تفویض اختیار، غنیسازی شغل، سبک مدیریت مورد تایید قرار گرفت. یافتههای تحقیق نشان میدهد که متغیر سبک مدیریت مشارکتی با ضریب 0.832 موثرترین عامل برافزایش عملکرد کارکنان میباشد. به عبارت دیگر هر سازمانی که بتواند از نظر و تخصص کارکنان خود در تصمیمگیری استفاده نماید، سریعتر و با اطمینان خاطر بیشتر به اهداف سازمانی خود میرسد.

Keywords:

توانمندی , عملکرد , اثر بخشی , کارکنان