مطالعه ای بر ذخیره سازی آب به کمک سل ژل

Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 555

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NCNTA05_037

تاریخ نمایه سازی: 4 مهر 1396

Abstract:

فرآیند سل ژل که با نام رسوب دهی محلول شیمیایی هم از آن یاد میشود، یک روش شیمی تر است که در مهندسی سرامیک و مهندسی مواد به طور گسترده مورد استفاده قرار میگیرد. پیش ماده های لازم برای شروع یک فرایند سل ژل را معمولا آلکوکسید و نمک فلزات، از قبیل کلریدها، نیتریدها و استات ها، تشکیل میدهند که تحت واکنشهای مختلف هیدرولیز و بسپارش مرحله ای قرار میگیرند. سل ژل ها گروههای متفاتی دارند که بر اساس نوع نمک، نوع محیط پیرامون، یا موارد دیگر تقسیم بندی میکنند. در این پژوهش هدف تولید ژلی است که توانایی جذب آب را دارا باشد. یکی از سل ژل های معروف هیدروژل نام دارد که از آن با نام سوپرجاذب نیز یاد می کنند. هیدروژل ها پلیمرهای آب دوستی هستند که قابلیتجذب مقادیر زیادی آب و یا محلول آبی را دارند. بر اساس تعادل ترمودینامیکی در این مواد در حالتیکه پتانسیل شیمیایی آبدر محیط بیش از هیدروژن باشد، نفوذ آب از محیط بداخل این مواد صورت گرفته که این عمل جذب باعث تورم این پلیمرهاتا چندین برابر حجم اولیه خواهد شد. ساختار این مواد به گونه ای است که می توانند در شرایط مختلف فشار و در مجاورت میکروارگانیسم های خاک، چندین سال مانند یک مخزن، آب و مواد محلول را جذب، نگهداری و برحسب نیاز ریشه (براثر اختلاف فشار اسمزی) در اختیار گیاه قرار دهند. بنابراین یکی از مزایای اصلی این مواد توانایی بالای جذب آب می باشد.

Keywords:

سل ژل , رسوب دهی محلول شیمیایی , هیدرولیز , بسپارش , هیدروژل

Authors

صالح آقایی

دانشجوی کارشناسی، مهندسی شیمی، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه مهندسی فناوری های نوین قوچان

وحید ایروانی

دانشجوی کارشناسی، مهندسی شیمی، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه مهندسی فناوری های نوین قوچان

حسین بیکی

استادیار، مهندسی شیمی، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه مهندسی فناوری های نوین قوچان