بررسی هیستومورفولوژیک تاثیر عصاره آبی گل محمدی بر روی پرزهای کولون روده موش صحرایی بالغ

Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 535

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

IVSC11_019

تاریخ نمایه سازی: 4 مهر 1396

Abstract:

مقدمه: عصاره گل محمدی در استعمال داخلی دارای اثر ضد سوء هاضمه، استرس و عفونت های دستگاه گوارشی میباشد. پرزها با افزایش سطح جذب، موجب کاهش مسافت طی شده برای مولکولها که جذب خواهند شد، می شوند. پرزها در تماس با عروق بوده و از این طریق مواد مغذی جذب شدهتوسط جریان خون به سایر نقاط بدن منتقل می شوند . روش کار: در بررسی مورد نظر 80 موش صحرایی حدودا 200 گرمی را در اختیار گرفته و آنها را به 8 گروه 10 تایی تقسیم کرده و در دو جنس نر و ماده مورد بررسی قرار دادیم. گروه ها شامل: گروه کنترل،گروه گاواژ و دو گروه تیمار که مورد مطالعه اثرات درمانی هستند. دو گروه به عنوان گروههای درمان به مدت 8 هفته با دو دوز متفاوت عصارهی گیاه گل محمدی که در یک گروه روزانه دوز mg/kg 1000 و در گروه دیگر روزانه دوز mg/kg 500 از این عصاره را به صورت خوراکی تجویز مینماییم. پس ازانجام پروسه های روتین بافت شناسی برش هایی به ضخامت میکرون توسط دستگاه میکروتوم تهیه و با متد هماتوکسیلین و ایوزین ) H&E ( رنگ آمیزی شد و سپس زیر میکروسکوپ نوری مورد ارزیابی قرار گرفت.بحث و نتیجه گیری: تعداد کلی پرزها، سایز پرز، سایز مخاط، سایز زیرمخاط و سایز ماعیچه در گروههایی که عصاره گل محمدی با دوز mg/kg 1000 و mg/kg 500 داده شد نسبت به گروه های کنترل و گاواژ شده با آب مقطر میزان بالاتری بود و دارای تفاوت معنی داری بودند ) P<0.05 (. در گروه موشهایی که به آن ها عصاره mg/kg 1000 داده شد میزان تعداد و سایز های گرفته شده بیشتر بوده است نسبت به گروه موش هایی که به آن ها عصاره mg/kg 500 داده شد.

Authors

زمان رستمی

دانش آموخته دکتری دامپزشکی و عضو باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل، بابل، ایران

سیدمحمد حسینی

استادیار گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل، بابل، ایران

صاحب رستمی

دانشجوی داروسازی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران، ساری، ایران

الهه بخشی

دانشجوی پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قوچان، قوچان، ایران