نقش زنان درتحولات سیاسی ازجامعه ای به جامعه دیگر متفاوت است. در ایران موقعیت زنان در اعصار مختلف همواره متفاوت و در جزر و مد شرایط اجتماعی دستخوش تغییر بوده است. بررسی نقش زنان در تحولات سیاسی از قرن هفتم تا اوایل قاجار نشان می دهد که در این فاصله زنان هیچگونه فعالیت سیاسی اجتماعی نداشتند.
انقلاب اسلامی ایران ویژگیهایی دارد که در مجموع این
انقلاب را در میان همه انقلابهای جهان بی نظیر و بی رقیب ساخته است. یکی از آن ویژگیها، قطعا ذی سهم بودن بانوان است. زنان در تاریخ
انقلاب اسلامی ایران همواره به منزله بازوان توانمند
انقلاب و برانگیزاننده شعله های فروزان آن به شمار آمده اند و نقش آنان در
انقلاب اسلامی بسیار عظیم تلقی شده است. مشارکت سیاسی گسترده ی زنان در
انقلاب اسلامی سیمای مستقلانه ای داشته است و صرفا پیروی از مردان نبوده است. نتیجه ی اصلی که از این نوشتار می توان یافت این است که کاهش مشارکت زنان پیش از
انقلاب بخاطر عدم سازگاری الگوی مشارکت رژیم گذشته با گفتمان دینی اسلام بوده است و در آستانه
انقلاب و بعد از آن بخاطر تغییر این الگو و تطابق با گفتمان دینی می باشد.