شناسایی مزیت های نسبی استان خراسان رضوی در دو گروه مزیت های نسبی بالفعل و بالقوه

هدف اصلی این مقاله، محاسبه مزیت نسبی آشکار شده )بالفعل( و بررسی مزیت نسبی بالقوه استان خراسان رضوی است. برای شناسایی مزیت نسبی آشکار شده استان در فعالیت های مختلف از شاخص ضریب مکانی و آمارهای مرتبط با ارزش افزوده استان در سال 1392 استفاده شده است. جهتبررسی مزیت بالقوه استان، از روش مقایسه شاخص های مرتبط با ارزش افزوده رشته فعالیت های اقتصادی با برخی از شاخص های کمی مرتبط با آن رشته فعالیت استفاده شده است. نتایج حاصل از این بررسی نشان می دهد بدلیل وجود بارگاه مطهر رضوی در مشهد مقدس و ورود سالیانه بیش از 27 میلیون نفر زایر داخلی و خارجی به این شهر و نیز وجود جاذبه های فرهنگی، طبیعی، تفریحی و .. در استان خراسان رضوی، رشته فعالیت هتل وخوابگاه از بخش گردشگری، بالاترین ضریب مکانی را به خود اختصاص داده و بخش گردشگری بعنوان مزیت دارترین بخش در استان شناخته میشود. همچنین با عنایت به پتانسیل های ویژه گردشگری و ترانزیتی و نیز پتانسیل های پزشکی- درمانی موجود و قابل ارتقاء در استان؛ دو محورگردشگری )توسعه گردشگری مذهبی، فرهنگی، تاریخی، طبیعی و سلامت با عملکرد ملی و فراملی( و حمل و نقل و انبارداری )توسعه زیرساخت های مدرن، ایمن و سریع هوایی، ریلی و جاده ای و خدمات پشتیبانی و جانبی مربوطه و خدمات مدرن انبارداری( بعنوان بخش های دارای مزیت نسبی بالفعل و بالقوه می توانند نقش محرک و پیشران توسعه را در اقتصاد استان ایفا نمایند.

Keywords:

اقتصاد منطقه ای , مزیت نسبی آشکار شده بالفعل , مزیت نسبی بالقوه , شاخص ضریب مکان