تعیین زمان انجام مهندسی مجدد فرآیندها با استفاده از تکنیک تعیین سطح سیگما و قیمت تمام شده

افزایش توان رقابتی، جهت بقاء و ادامه حیات از جمله دغدغه های عمده مدیران ارشد و میانی در سطح هر سازمان می باشد. رشد سریع تکنولوژی و در اکثر موارد هزینه های گزاف انجام مهندسی مجدد و تعویض تکنولوژی، تصمیم گیری در ارتباط با نگهداشت تکنولوژی حاضر و انجام تکنیک های بهبود مستمر و یا تعویض آن را به یکی از تصمیم گیری های حیاتی مدیران مبدل ساخته است. حتی در برخی از موارد، آخرین سطح از تکنولوژی به دلیل حذف بیش از پیش نقش نیروی انسانی و به طبع آن قوه خلاقیت و ابتکار، توانایی چندانی در رقابت با تکنولوژی پیشین در جلب بازار تقاضا ندارد. مقاله حاضر به تشریح زمان انجام مهندسی مجدد، با استفاده از تکنیک تعیین سطح سیگمای قابل دستیابی و مقایسه با سطح سیگما و قیمت رقابتی بازار در حالت های مختلف می پردازد.