حس تعلق به مکان در فضاهای تجاری (نمونه موردی سیتی سنتر اصفهان)

امروزه توجه صرف به جنبه کمی طراحی فضا و نگاه تک بعدی به آن ، سبب کاهش کیفیت اغلب فضاهای تجاریشده است ، به طوری که برخی از فضاهای تجاری از عدم حس مکان و پویایی لازم به رنج می برند و فقط مورد استفاده افرادخاص قرار می گیرد بر مبنای مطالعات روانشناسی محیط ، عوامل محیط کالبدی می تواند از طریق تاثیر گذاشتن بر الگوهای جاری رفتار ، ابزار مناسب را جهت ایجاد حس مکان در فضا فراهم نماید ، لذا طراحان می توانند با پیش بینی وطراحی فعالیت های مختلف و دخیل نمودن ملاحظات کالبدی ، زمینه ارتقاء کیفیت مجتمع های تجاری وایجاد حسنمکان در آنها را فراهم نمایند . بر این مبنا ، پژوهش حاضر بر مبنای هدف ، کاربردی و بر مبنای روش در زمره پژوهشهای توصیفی از نوع پیمایشی است . این پژوهش در شهر اصفهان انجام شده است و بازدیدکنندگان مجتمع تجاری سیتیسنتر اصفهان ، جامعه آماری این پژوهش را تشکیل داده اند. برای دستیابی به این هدف ، ابتدا با استفاده از تعاریف ومفاهیم مختلفی که از چندین دهه پیش ارایه شده است به تعریف حس مکان دست می یابیم . سپس با استفاده از معیارهایمختلفی که برای حصول حس مکان در نقاط مختلف دنیا تدوین شده ، به ارزیابی سرزندگی محیطی در این مجتمع تجاریپرداخته و در انتها با جمع بندی آن ها پیشنهاداتی در این راستا ارایه می گردد. با توجه به مطالعات به عمل آمده وبررسی آیتم های 10 گانه ذکرشده در مجتمع تجاری فوق و نیز با عنایت به امتیازات حاصل از اطلاعات ماخوذه درمصاحبه های صورت گرفته ، اگر اعداد و ارقام را به صورت درصد و یا میانگین در بیاوریم لذا میتوان اینگونه نتیجه گرفتکه هر چه قدر میزان رعایت آیتم های امتیاز آور بیشتر باشد به همان اندازه قضای حس مکان بیشتری حاصل خواهد شد.

Keywords:

حس مکان , تعلق به مکان , فضاهای تجاری , فضاهای کالبدی