بررسی امکان بازیابی و تبدیل لجن اسیدی به قیر در صنایع تصفیه مجدد روغن موتور مصرف شده

Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 2,403

This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JHF-1-2_007

تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1396

Abstract:

زمینه و اهداف: روزانه هزاران تن لجن اسیدی به عنوان محصول جانبی در صنایع تصفیه مجدد روغن موتور مصرف شده تولید میشود. لجن اسیدی حاوی ترکیبات غیر اشباع قطبی و آسفالتین است. دفع این لجن بصورت خام بسیار خطرناک و صدمات زیست محیطی و بهداشتی به دنبال خواهد داشت. هدف این مطالعه بهبود کارایی لجن اسیدی به کمک مواد افزودنی (خاک بنتونیت، پلیمرSBS ،سود و آهک) و تبدیل آن به قیر بود. مواد و روشها: پلیمر استایرن - بوتادین – استایرن (SBS ،(به عنوان اصلاح کننده الاستومر - ترموپلاست قیر با درصدهای وزنی(2تا 4 درصد)، بنتونیت به دلیل ساختار شیمیایی به عنوان پر کننده، تغلیظ کننده و پایدار کننده با درصدهای وزنی(10،8،6،4،2،1 (آهک و سود به منظور کاهش میزان اسیدیته لجن اسیدی و تقویت نقش پایدار کنندگی بنتونیت در قیر به نسبت های مساوی (1 تا 5 گرم)با 50 گرم لجن اسیدی مخلوط شدند و تاثیر آنها بر لجن اسیدی بررسی شد. 48o ، یافتهها: با توجه به مطالعات انجام شده، با افزایش نقطه نرمی لجن اسیدی از 25 به C48 کاهش افت وزنی از 3 به 25/1 درصد، ارتقاء درجه نفوذ به 23 میلیمتر، نقطه شکست فراس به Co 7 -و شاخص نفوذپذیری (PI (به حد استاندارد تعیین شده (1 (+در فراوردههایبدست آمده، خصوصیات و کارایی لجن اسیدی اصلاح گردید. سه پارامتر نقطه شکست و درجه نفوذ و شاخص نفوذپذیری در لجن اولیه قابل اندازه گیری نبود.نتیجه گیری: با توجه به خنثی سازی اسیدیته لجن، خطرات زیست محیطی و بهداشتی محصول بدست آمده بمراتب کاهش مییابد، همچنین میتوان این محصول را در مصارف ساختمانی و راه سازی با توجه به معیارها و ویژگیهای اختصاصی قیر مصرف نمود.

Keywords:

بازیافت- لجن اسیدی - روغن موتور مصرف شده

Authors

مالک حسن پور

دانشجوی کارشناس ارشد مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران

احمد جنیدی جعفری

دانشیار گروه مهندسی بهداشت محیط ، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران

میترا غلامی

دانشیار گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران

مهدی فرزادکیا

دانشیار گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران