بررسی نقش میانجی مدیریت دانش بر رابطه بین هوش سازمانی با اثر بخشی سازمانی در سازمان بنادر و دریانوردی استان تهران

هدف اساسی پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی مدیریت دانش بر رابطه بین هوش سازمانی با اثربخشی سازمانی در سازمان بنادر و دریانوردی استان تهران است. جامعه آماری این پژوهش را کارکنان شاغل در سازمان بنادر و دریانوردی استان تهران تشکیل می دهند. با روش نمونه گیری تصادفی ساده به حجم 257 نفر از کارکنان انتخاب شدند. ابزار سنجش شامل پرسشنامه مدیریت دانش 42 سوالی (سالیس و جونز،2002) که دارای ابعاد: رهبری و مدیریت، کار تیمی و جوامع یادگیرنده، تقسیم دانش، خلق دانش، عدالت دیجیتالی، ایده ها و ماموریت، استراتژی، فرهنگ سازمانی، سرمایه فکری، سازمان یادگیرنده 87 /0=α و برای سنجش هوش سازمانی از پرسشنامه 49 سوالی (آلبرخت،2002) که دارای ابعاد چشم انداز استراتژیک، سرنوشت مشترک، میل به تغییر، روحیه، اتحاد و توافق، کاربرد دانش، فشار عملکرد 90/0 =α و برای سنجش اثربخشی سازمانی از پرسشنامه 28 سوالی (پارسونز، 1979) که دارای ابعاد (انطباق یا نوآوری)، (تعهد سازمانی یا کسب هدف)، (رضایت شغلی یا یگانگی)، (سلامت سازمانی یا حفظ الگو) 0/83 =α مورد استفاده قرار گرفته است. پردازش حاصل از داده ها با استفاده از مدل معادلات ساختاری نشان می دهد که نقش میانجی مدیریت دانش بر رابطه بین هوش سازمانی و اثربخشی سازمانی مورد تایید است. این یافته به آن معناست که تاکید بر مدیریت دانش و رعایت آن از سوی سازمان ها می تواند منجر به تاثیر هرکدام از متغیرهای هوش سازمانی و اثربخشی سازمانی در پیاده سازی موفق دیگری در سازمان باشد.

Keywords:

مدیریت دانش , هوش سازمانی , اثربخشی سازمانی , سازمان بنادر و دریانوردی