نقش اعتماد به نوآوری در ارتباط تناسب فرد با شغل و سازمان با رفتار کاری نوآورانه در شرکت های دانش بنیان (مورد مطالعه: پارک علم و فناوری دانشگاه تهران)

نوآوری در دنیای رقابتی امروز نه تنها برای رشد سازمان ها، بلکه برای بقای آن ها نیز ضروری است. سازمان های امروزی به نوآوری های سریع و مداوم در محصولات و خدمات، فناوری و فرآیندها نیاز دارند. سازمانی که نتواند محصولات و خدمات نوآورانه به بازار عرضه کند، محکوم به شکست خواهد بود. کلید نوآوری در رفتار کاری نوآورانه کارکنان است. هدف از این پژوهش بررسی نقش اعتماد به نوآوری و تناسب فرد با شغل و سازمان در توسعه رفتار کاری نوآورانه می باشد. جامعه آماری این تحقیق مدیران و کارشناسان شرکت های دانش بنیان مستقر در پارک علم و فناوری دانشگاه تهران بوده و حجم نمونه 126 نفر می باشد که برای به دست آوردن حجم نمونه از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای استفاده شده است. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه استاندارد بوده که برای پایایی آن از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده است. تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر نحوه گردآوری داده ها، از نوع توصیفی- پیمایشی است. مدل مورد مطالعه با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری مورد بررسی قرار گرفته است. یافته ها نشان می دهند که بین رفتار کاری نوآورانه و عملکرد کاری کارکنان، رابطه مثبتی وجود دارد. دیدگاه ها و ادراکات فرد در مورد تناسب با شغل و تناسب با سازمان به واسطه نقش میانجی اعتماد نوآوری بر رفتار نوآورانه کارکنان تاثیر مثبت و معناداری دارد.

Keywords:

تناسب فرد با شغل , تناسب فرد با سازمان , رفتار کاری نوآورانه , اعتماد نوآوری , عملکرد کاری