پیش بینی جریان رودخانه با روش جمعی احتمالاتی نزدیکترین همسایگی

Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 512

This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JSW-29-4_015

تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1396

Abstract:

پیش بینی احتمالاتی متغیرهای هیدرولوژیکی در سال های اخیر از جمله جریان رودخانه مورد توجه محققین بوده است. پژوهش حاضر دو روش مختلف احتمالاتی را برای پیش بینی جریان رودخانه استفاده می کند. سپس میزان عدم قطعیت ناشی از پیش بینی به صورت کمی معین می شود.تخمین -گره ای خطی در یکی از روش ها و در دیگری الگوریتم نزدیکترین همسایگی استفاده شد. دبیروزانه به مدت دوازده سال در دو ایستگاه آبسنجیدیزج و ماشین به ترتیب واقع در خروجی حوضه های آبریز باراندوزچای در استان آذربایجان غربی و رود زرد در استان خوزستان استفاده شد. شش سال اول داده ها جهت برازش، سه سال بعدی برای واسنجی و 3 سال پایانی جهت آزمون الگوها استفاده شدند.ترکیبات مختلفی از داده های ثبت شده دبی روزانه به عنوان الگوی ورودی برای پیش بینی دبی روزانه استفاده شد. به کارگیری روش های مورد استفاده به صورت جمعی (به منظور انتخاب پارامترهای بهینه الگو)منجر به بهبود و افزایش دقت الگو در پیش بینی جریان رودخانه شد. از شاخص های آماری شامل ضریب همبستگی، ریشه میانگین مربعات خطا و ضریب کارایی ناش- ساتکلیف برای ارزیابی عملکرد الگوها استفاده شد.نتایج به دست آمده در این تحقیق کارایی و اعتبار روش های مورد استفاده را تایید نمود. همچنین نتایج به دست آمده نشان داد که روش جمعی مبتنی بر الگوریتم نزدیکترین همسایگی عملکرد بهتری در مقایسه با روش جمعی غیرخطی احتمالاتی دارد و از عدم قطعیت کمتری در پیش بینی برخوردار است. مقدار ضریب کارایی ناش- ساتکلیف در روش جمعی مبتنی بر نزدیک ترین همسایگی در ایستگاه های دیزج و ماشین در دوره آزمون الگو به ترتیب برابر 0/91 و 0/93 به دست آمدند.

Authors

هادی ثانی خانی

دانشجوی دکتری گروه مهندسی منابع آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز

یعقوب دین پژوه

دانشیار گروه مهندسی منابع آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز

محمد علی قربانی

دانشیار گروه مهندسی منابع آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز

مهدی ضرغامی

دانشیار گروه مهندسی آب، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تبریز