اثرات اکوفیزیولوژیکی درجه حرارت و رطوبت بر عملکرد و کیفیت گوجه فرنگی

سبزی ها و صیفی ها به عنوان یکی از مهمترین منابع تأمین کننده مواد غذایی، از اهمیت و جایگاه ویژه ای در تجارت جهانی برخوردارند. در این بین گوجه فرنگی به عنوان یکی از سبزی های مهم در سطحی بیش از چهار میلیون هکتار از اراضی زراعی جهان کشت می شود و از این رو نقش مهمی در تأمین درآمد زارعین و ایجاد اشتغال مولّد دارد. با این حال درجه حرارت و رطوبت به عنوان دو فاکتور کلیدی همواره میزان تولید و کیفیت این محصول را تحت تأثیر قرار می دهند. بطوریکه دمای بالاتر از 38 درجه سانتیگراد در تمامی مراحل رشد رویشی و زایشی با تأثیر بر فرآیند های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی درون گیاه، موجب کاهش عملکرد و کیفیت گوجه فرنگی می شود و در مقابل دمای کمتر از 12 درجه سانتیگراد نیز میزان رشد و نموّ گوجه فرنگی را کاهش می دهد. بر این اساس درجه حرارت مطلوب رشد برای اکثر ارقام گوجه فرنگی و در مراحل مختلف رشد بین 20 تا 24 درجه سانتیگراد متغیّر است. علاوه بر این گوجه فرنگی به خشکی و کم آبی نیز مقاوم نیست و اصولاً دوره های کوتاه مدت کمبود آب، به گیاه صدمه زده و عملکرد آن را کاهش می دهد. بر این اساس گوجه فرنگی بسته به شرایط اقلیمی و نوع خاک مزرعه، هر هفته به حدود 20 تا 70 میلیمترآب آبیاری نیاز دارد. بنابر این در گوجه فرنگی برای دست یابی به عملکرد بالا همراه با کیفیت خوب، لازم است با اعمال مدیریت صحیح در تمام مراحل رشد، درجه حرارت مطلوب و آب مورد نیاز گیاه تأمین شود.

Keywords:

گوجه فرنگی , درجه حرارت , رطوبت , تنش , اکوفیزیولوژی