اثربخشی آموزش کنترل خشم بر خود تنظیمی هیجانی و خودکارآمدی دانش آموزان دختر دارای نارسایی شنوایی

هدف پژوهش بررسی اثربخشی آموزش کنترل خشم بر خودتنظیمی هیجانی و خودکارآمدی دانش آموزان دختردارای نارسایی شنوایی بوده است. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختر دارای نارسایی شنوایی 13 تا 18 ساله شهر تهران در سال تحصیلی 1395-1394 بود. به روش نمونه گیری در دسترس 17 نفر به دو گروه آزمایش (9 نفر) و گروه کنترل (8 نفر) گمارش شدند. برای انجامپژوهش ابتدا در شرایط یکسان از هر دو گروه پیش آزمون با استفاده از آزمون نظم جویی هیجان گروس و جان (2003) وپرسشنامه خودکارآمدی شرر و همکاران (1982) به عمل آمد و سپس گروه آزمایش به مدت 8 هفته تحت آموزش کنترلخشم قرار گرفتند. هر هفته یک جلسه به طول انجامید. پس از اتمام جلسات آموزشی بر روی گروه آزمایش از هر دو گروهدر شرایط یکسان پس آزمون به عمل آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی شامل میانگین و انحراف معیار وآمار استنباطی شامل تحلیل کووایانس استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزش کنترل خشم بر خودتنظیمی هیجانی وخودکارآمدی دانش آموزان دختر دارای نارسایی شنوایی موثر است. می توان گفت که با توجه به اثربخشی آموزش کنترلخشم می توان از آن در جهت بهبود خودتنظیمی هیجانی و خودکارآمدی دانش آموزان دختر دارای نارسایی شنوایی استفاده کرد.

اثربخشی آموزش کنترل خشم بر خود تنظیمی هیجانی و خودکارآمدی دانش آموزان دختر دارای نارسایی شنوایی Keywords:

کنترل خشم , خودتنظیمی هیجانی , خودکارآمدی , دانش آموزان , نارسایی شنوایی