کورش و حقوق بشر

کورش کبیر در دنیا به عنوان اسوه عدل، انسانیت و بشر دوستی شناخته شده است. تصویر کورش هخامنشی بر روی سقف دادگستری نیویورک، وجود مجسمه منسوب به وی در پارک المپیک سیدنی در استرالیا، زینت بخشی سازمان ملل توسط نسخه ای از منشور کورش و نمونه هایی از این دست، گویای بزرگی و عظمت اوست. پادشاهی که در اوج اقتدار هرگز دچار غرور و خود شیفتگی و در نتیجه تضعیف زیردست نشد و با بنا نهادن پایه های دوستی و محبت، نامی ماندگار از خود به جای گذارد. آنچه در ماده سوم اعلامیه جهانی حقوق بشر آمده: هر کس حق زندگی، آزادی و امنیت شخصی دارد. ، مطلبی بود که کورش از 2500 سال پیش نه تنها به آن باور داشت، بلکه به آن عمل می کرد. همچنین محتوای بند اول ماده دوم اعلامیه مبنی بر: هر کسی می تواند بدون هیچ گونه تمایز مخصوصا از حیث نژاد، رنگ، جنس، زبان، مذهب، عقیده سیاسی یا هر عقیده دیگر و همچنین ملیت، وضع اجتماعی، ثروت، ولادت یا موقعیت دیگر، از تمام حقوق و کلیه آزادی هایی که در اعلامیه ذکر شده است، بهره مند گردد. ، نیز از اصولی بود که از سوی کورش به واقع مورد عمل قرار می گرفت؛ نه تنها نسبت به هم میهن نانش، بلکه نسبت به دشمنان وی نیز هم و در نهایت همین رفتار محبت آمیز وی باعث می شد که آنها را مرید خود سازد. در این نوشتار بر آنیم تا با بررسی سابقه تاریخی دوران کورش و فرمان وی بر روی منشور حقوق بشر، ارتباط بین کورش و حقوق بشر را برجسته کنیم.

Keywords:

کورش کبیر , حقوق بشر , بیانیه کورش