بررسی شرایط صحت شروط ضمن عقد در حقوق موضوعه ایران

امروزه در بیشتر قراردادها، شروطی تحت عنوان شروط ضمن عقد درج می شود و به تبع این گونه شروط در قراردادها، مساله ای که در حوزه ی حقوق قراردادها، قابل تامل است، بحث لزوم رعایت شرایط اساسی صحت معاملات، موضوع ماده 190 قانون مدنی، در خصوص صحت، شروط ضمن عقد می باشد، در این باب قانون مدنی نه تنها از شرط تعریف ارائه نداده، بلکه به طور واضح و دقیق، شرایط صحت شروط ضمن عقد را تفکیک و مرز بندی ننموده است. لیکن در دکترین حقوقی نظریه های مختلفی ارائه گردیده است، گروهی که نظر مرجح را تشکیل می دهند، قائل به پذیرش تمامی شرایط اساسی صحت معاملات، در شرط نیز می‌باشند، در واقع رابطه ی منطقی که بین عقد اصلی و شرط ضمنی برقرار است، را رابطه ی اصل و فرع بیان نموده اند، در مقابل گروهی مخالف پذیرش تمامی شرایط اساسی صحت معاملات نسبت به شرط ضمنی هستند. لذا با بررسی و تحلیلی که در این پژوهش صورت گرفته، چنین استنباط می شود که مواردی چون، معلوم و معین بودن، مالیت داشتن، مشروع بودن جهت و ... برای صحت شروط ضمن عقد نیز لازم است.

Keywords:

شروط ضمن عقد , شرایط اساسی صحت , معامله , قراردادها , قانون مدنی