بررسی و مدیریت بیماریهای دام و طیور در استرس خشکسالی

در ایران خشکسالی و کمبود آب یک واقعیت عینی محسوب می‌گردد. در گذشته به علت کم بودن جمعیت کشور خشکسالی و کمبود بحران آب به اندازه امروز محسوس نبود ولی با افزایش جمعیت درصد سال گذشته که حدود شش برابر شده است و نیاز به تامین غذای بیشتر ، بروز این بحران بیش از گذشته مشهود است. غیر از بخشهای کوچکی از ایران مابقی دارای آب و هوای خشک و نیمه خشک است و لذا به راحتی بر اثر تغییرات اقلیمی، و کاهش کمی و کیفی نزولات آسمانی آب و هوای آن بخصوص در مناطق کویری و مجاور آن متاثر می‌گردد استان اصفهان که در منطقه مرکزی ایران واقع بوده و در مجاورت کویر مرکزی مستقر است همواره در طول سالهای گذشته دچار بحرانهای شدید کم آبی و خشکسالی قرار گرفته است و ممکن است براساس کیفیت و کمیت بارندگی و مقایسه منحنیهای ترسالی و خشکسالی گذشته، پیش بینی این وضعیت نیز برای سنوات آتی ممکن باشد، به هر حال امروزه خشکسالی یک پدیده بحرانی است و میتوان با پیش بینی کوتاه مدت ، میان مدت و بلندمدت با آن مقابله نمود، بخش کشاورزی در خشکسالیها اولین سد شکننده ای است که متاثر شده و آثار خشکسالی در ابتدا در این بخش مشهود است و پس از آن و در صورت تداوم این مشکل به سایر بخشها نیز سرایت خواهد کرد؛ در این شرایط مدیریت بحران در بخش کشاورزی نقش بسیار موثری در کاهش آسیبهای خشکسالی خواهد داشت، در مقاله حاضر به طور اجمال به آسیبهای عفونی و غیر عفونی خشکسالی بر پرورش دام و طیور و آبزیان از طریق کاهش کیفیت و کمیت آب و علوفه و دان و نهاده های مورد نیاز آنها اشاره و در ادامه روشهای مقابله با آن در ابعاد مختلف کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت آورده شده است.

Keywords:

استرس , خشکسالی , مدیریت , دامپزشکی