بررسی همبستگی هوش معنوی با رضایت زناشویی در پرستاران زن شاغل در بیمارستان های دانشگاهی شهر خرم آباد

در سال های اخیر، سازه نوینی تحت عنوان هوش معنوی توجه خاصی را به خود جلب کرده است. مطالعات نشان می دهد که هوش معنوی از عوامل مهم و تاثیرگذار بر رضایت زناشویی می باشد؛ به همین منظور پژوهش حاضر با هدف بررسی همبستگی هوش معنوی با رضایت زناشویی در پرستاران زن شاغل در بیمارستان های دانشگاهی شهر خرم آباد انجام شد. پژوهش حاضر از نوع توصیفی توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه پرستاران زن شاغل در بیمارستان های دانشگاهی شهر خرم آباد در سال 1394 بود و با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای تعداد 150 نفر انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه هوش معنوی کینگ و رضایت زناشویی اینریچ استفاده شد. پایایی پرسشنامه هوش معنوی و رضایت زناشویی به ترتیب 0/92 و 0/87 برآورد شد. داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی شامل میانگین و انحراف معیار و آمار استنباطی شامل ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون در نرم افزار SPSS نسخه 20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. براساس یافته ها بین هوش معنوی با رضایت زناشویی همبستگی مثبت وجود دارد (P=0/001). نتایج رگرسیون نیز نشان داد که هوش معنوی حدود 52 درصد واریانس مربوط به رضایت زناشویی را تبیین می کند؛ به طوری که تولید معنای شخصی با بتای 0/356 در پیش بینی موثر است. با توجه به اینکه رضایت زناشویی از طریق هوش معنوی قابل پیش بینی است؛ لذا توجه به هوش معنوی در بهبود رضایت زناشویی پرستاران ضروری به نظر می رسد.

Keywords:

دلبستگی , هوش معنوی , پرستاران