اثربخشی خودکارآمدی بر صلاحیت حرفه ای معلمان (مطالعه موردی؛ دبیران دبیرستان های شهر زنجان)

خودکارآمدی معلمان بازتابی از باورهای آنان در هدایت پیشرفت دانش آموزان، توانایی هایشان در سازمان دهی دانش و مهارت ها، و قابلیت های ایشان در اداره ی جریان عملکرد برای نیل اهداف خاص است. بر چنین مبنایی، پژوهش حاضر به بررسی تاثیر خودکارآمدی بر صلاحیت حرفه ای معلمان پرداخته است. پژوهشی که از نظر هدف، پژوهشی کاربردی و از حیث روش گردآوری داده ها پژوهشی توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه ی پژوهش حاضر کلیه ی دبیران دبیرستان های شهر زنجان در سال تحصلیل 96-1395 می باشند که ازروش نمونه گیری در دسترس برای مشخص کردن نمونه آماری استفاده شده است. بر این اساس تعداد 350 پرسشنامه در میان دبیران توزیع، که از این تعداد، 216 پرسشنامه عودت، و واجد شرایط حضور در پژوهش شناخته شدند. داده های پژوهش نیز از طریق پرشسنامه های صلاحیت حرفه ای اکبری و خودکارآمدی عمومی شرر گردآوری شد و تحلیل این داده ها از طریق آزمون های همبستگی پیرسون، رگرسیون گام به گام، لوین، آزمون t و واریانس یک راهه نشان داد که خودکارآمدی معلمان رابطه ای مثبت و معنی دار با صلاحیت حرفه ای آنان دارد، به نحوی که تا 12 درصد در صلاحیت حرفه ای آنان تاثیر داشته و آن را پیش بینی می کند. همچنین نتایج بیانگر آن است که بین صلاحیت حرفه ای و خودکارآمدی معلمان با توجه به جنسیت آن ها، تفاوت معنی داری وجود ندارد ولیکن با به میان آمدن مولفه ی مدرک تحصیلی ، بین این دو متغیر، تفاوت معنی داری مشاهده می شود.

اثربخشی خودکارآمدی بر صلاحیت حرفه ای معلمان (مطالعه موردی؛ دبیران دبیرستان های شهر زنجان) Keywords:

خودکارآمدی , صلاحیت حرفه ای , معلمان