نقش گردشگری خلاق در توسعه مناطق روستایی(بررسی مفهومی)

ناکارآمدی و ناپایداری راهبردهای کلاسیک در زمینه توسعه باعث شد تا برنامه ریزان و محققان توسعه روستایی درجستجوی راهبردهای جدید برای کاستن از چالشهای اقتصادی و اجتماعی پیش روی این مناطق باشند. به طوری که،فعالیت های سنتی و معمول کشاورزی مترادف با اقتصاد سنتی نواحی روستایی بوده و در چند دهه اخیر اهمیتفعالیت های کشاورزی در توسعه مناطق روستایی در برخی از مناطق در حال افول بوده است. به عبارت دیگر، فعالیتهایسنتی کشاورزی توانایی پاسخگویی به چالشهای اجتماعی و اقتصادی نواحی روستایی بویژه در مواردی از قبیل ایجادفرصت های شغلی جدید و پایدار و تنوع بخشی به منابع درآمدی ساکنین را ندارد و همین عامل در حال حاضر به یکی ازبزرگترین چالش های توسعه پایدار و نیل به اهداف آن مطرح است. از اینرو، بررسی مبانی نظری نشان میدهد که،گردشگری روستایی به عنوان یکی از استراتژی های جدید توانسته است به ایجاد تحول در توسعه روستایی در مناطقمختلف دنیا کمک موثری نماید. امروزه گردشگری به نسل سوم خود یعنی گردشگری خلاق تغییر جهت داده است. بهطوری که، با ظهور گردشگران و مصرف کنندگان پست مدرن تجارب استاندارد ارایه شده توسط مکان های تفریحی بزرگ،دیگر برای برآوردن خواسته های این مصرف کنندگان کافی نیست. از سوی دیگر مناطق روستایی به علت فقر و کمبودامکانات زیرساختی همواره در جذب گردشگر با مشکل روبرو بوده اند، لذا گردشگری خلاق به دلیل عدم نیاز بهسرمایه گذاری عظیم و استفاده از آثار فرهنگی و طبیعی موجود به عنوان یک رویکرد مناسب در توسعه گردشگریروستایی است. لذا پژوهش حاضر در پی بررسی نقش گردشگری خلاق در توسعه روستایی است. تحقیق حاضر از نظر نوعکاربردی و از نظر ماهیت توصیفی-تحلیلی بوده و از روش کتابخانه ای استفاده کرده است. در طی این تحقیق مشخصگردید که گردشگری خلاق مسلما دارای پتانسیل بسیاری نسبت به مقاصد گردشگری فرهنگی سنتی دارد و منابع خلاقپایدارتر از محصولات فرهنگی ملموس هستند و همچنین نیازی به میراث ساخته شده و یا هزینه حفاظت و نگهداری ازساختمان ملموس و با ارزش نخواهد داشت. بنابر این گردشگری خلاق در مناطق روستایی پتانسیل بالایی در توسعهگردشگری خواهد داشت و زمینهای برای توسعه روستایی فراهم می نماید.

Keywords:

گردشگری خلاق , گردشگری روستایی , توسعه روستایی