ارزیابی شرایط اقلیم آسایش شهرستان های خوانسار و گلپایگان بر پایه روش PET

امروزه یکی از اطلاعات مورد نیاز گردشگران برای سفر، شرایط اقلیمی مقصد می باشد و اکثر گردشگران برای انتخابمقصد گردشگری، ملاحظات اقلیمی را مورد توجه قرار می دهند. اقلیم از دیدگاه برنامه ریزی گردشگری بسیار اهمیتدارد و افراد معمولا در جستجوی اقلیم مطلوب یا اقلیم آسایش هستند. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی و ارزیابیشرایط اقلیم آسایش در شهرستان های گلپایگان و خوانسار صورت گرفته است. در این راستا از پارامترهای دما، رطوبت نسبی و باد ایستگاه های خوانسار و گلپایگان طی دوره آماری () استفاده و با بکارگیری شاخص PET در نرم افزار Ray Man شرایط اقلیم آسایش در این دو شهرستان بررسی گردید. بررسی ها و مطالعات صورت گرفته حاکی از آن است که مناطق شمالی و مرکزی شهرستان گلپایگان و نیمه شمالی شهرستان خوانسار اقلیم گرمتری نسبت به سایر مناطق آنهادارند. مناطق شرقی و غربی و قسمت هایی از جنوب گلپایگان و نیمه جنوبی شهرستان خوانسار نیز از اقلیم خنک ترینسبت به سایر مناطق برخوردار هستند. در مجموع در هر دو شهرستان ماه های ژانویه، فوریه، مارس، آوریل، نوامبر ودسامبر دارای شرایط سرد و بسیار سرد؛ ماه های مه، ژوین، ژولای، آگوست، سپتامبر دارای شرایط آسایش و در بعضیمناطق تنش گرمایی و ماه اکتبر دارای شرایط خنک می باشند. شرایط اقلیم آسایش نیز در ماه سپتامبر تقریبا در تمامهر دو شهرستان حاکم بوده و هر دو شهرستان از اقلیم مطلوبی برخوردار بوده اند. در ماه مه مناطق شمالی و مرکزیگلپایگان و در ماه ژوین نیز قسمت های پراکنده ای از گلپایگان و نیمه شمالی خوانسار از شرایط اقلیم آسایش برخورداربوده اند.

Keywords:

اقلیم آسایش , خوانسار , شاخص PET , گلپایگان