ارزیابی اثرات صنعتی سازی بر شاخص های توسعه شهری در شهرهای پیرامون (مطالعه موردی: عسلویه)

منطقه ویژه انرژی پارس جنوبی از سال 1377 به عنوان قطب رشد ملی در ایران ایفای نقش نموده است. به دلیل توسعه ناگهانی این منطقه و تعجیل در بهره برداری از میدان گازی مشترک بین ایران و قطر، منطقه عسلویه دچار توسعه شهری شتابان و غیر معمول گردید. ارزیابی اثرات توسعه صنعتی منطقه پارس جنوبی بر شهرها و روستاهای مجاور با مطالعه موردی شهر عسلویه موضوع این مقاله است که با استفاده از روش توصیفی تحلیلی و بر پایه مطالعه کتابخانه ای، میدانی و تکمیل پرسشنامه از ساکنان انجام شده است. جامعه آماری تحقیق خانوارهای ساکن شهر عسلویه در سال 1390 هستند که بر طبق فرمول کوکران 315 نفر از آن ها مورد پرسشگری قرار گرفتند. دوره زمانی تحقیق از سال 1335 تا 1390 را شامل می شود. یافته ها نشان دادند که اثرات صنعتی شدن منطقه بر توسعه شهری عسلویه در قالب 8 مولفه اصلی خود را نشان داده است که عبارتند از: ایجاد محدودیت فضایی در توسعه شهر عسلویه، شکل گیری بافت جدید شهری بر روی اراضی کشاورزی، ایجاد محدودیت در روند تهیه و اجرای طرح جامع، تضعیف و تغییر عملکرد خیابان ها و معابر شهری، تغییر سیما و چشم انداز بصری شهر، ایجاد پراکنده رویی شهری، بهبود زیرساخت ها و امکانات شهری، هجوم و جایگزینی اکولوژیک.

Keywords:

ارزیابی اثرات , صنعتی سازی , توسعه شهری , عسلویه