الگوی مدیریت توسعه پایدار در سازمان های دولتی (شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی منطقه هرمزگان)

یکی از چالش های اصلی که سازمان ها درکشورهای در حال توسعه با آن مواجه اند، چگونگی سرعت بخشیدن به توسعه سازمانی و یادگیری فن آوری، به منظور تسهیل در ورود و پایداری در بازارهای جهانی است. شرکت ملی نفت ایران به عنوان متولی توسعه صنعت نفت و گاز در کشور همواره مودر توجه خاص بوده است. بدین هدف این تحقیق به الگوی مدیریت توسعه پایدار در سازمان های دولتی (شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی منطقه هرمزگان)، بوده است. در این تحقیق به بررسی تاثیر سرمایه گذاری اجتماعی، سرمایه گذاری محیطی، فعالیت های نوآورانه، مدیریت سبز و رهبری سبز و مدیریت انرژی بر مدیریت توسعه پایدار پرداخته شده است. جامعه آماری این تحقیق را 600 نفر از کلیه کارکنان و مدیران واحدهای شرکت ملی ملی پخش فرآورده های نفتی منطقه هرمزگان، تشکیل می دهد که بر اساس فرمول کوکران، 235 نفر به صورت نمونه گیری طبقه ای و تصادفی ساده، انتخاب شده است. ابزار گردآوری اطلاعات در این تحقیق پرسشنامه بوده است. فرضیه های تحقیق با استفاده از نرم افزار smart.PLS مورد آزمون قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد رهبری سبز، سرمایه گذاری محیطی و سرمایه گذاری اجتماعی بر مدیریت توسعه پایدار تاثیر دارد. اما فعالیت های نوآورانه و مدیریت سبز بر مدیریت توسعه پایدار، تاثیر ندارد.

Keywords:

مدیریت توسعه پایدار , مدیریت سبز , سرمایه گذاری اجتماعی , سرمایه گذاری محیطی , فعالیت های نوآورانه