کاربرد الگوی پویا برای بهینه سازی درآمد ذخایر گازی ایران

در این مقاله تلاش شده است با استفاده از روش های نوین بهینه سازی مارکوویتز و تیوری تحلیل ترجیحات به یکی از مهمترین چالش های سالهای اخیر وزارت نفت یعنی تخصیص بهینه گاز طبیعی به گزینه های مختلف شامل صادرات پتروشیمی و تزریق به میدانهای نفتی پرداخته شود نتایج نشان می دهند که هم از لحاظ میانگین ارزش حال انتظاری و هم از نظر میزان ریسک ترتیب اولویت پروژه های گازی عبارت است از پروژه های صادرات گاز پروژه های تزریق گاز و پروژه های پتروشیمی در انتخاب سبدهای دارایی روی مرز کارآمدی نیز چنانچه ریسک کمتر سبد دارایی مدنظر باشد نسبت وزنی گاز تخصیص داده شده به پروژه های صادرات گاز کمتر از وضعیتی است که ریسک بیشتر همراه با بازدهی بیشتر مدنظر باشد در حالی که نسبت وزنی گاز تخصیصی به پروژه های تزریق گاز و پتروشیمی همزمان با بالارفتن ریسک و ارزش انتظاری کاهش می یابند بررسی رفتار ریسکی سرمایه گذار در دامنه ریسک های مختلف نیز نشان می دهد هر چه سرمایه گذار ریسک پذیر تر باشد درصد گاز تخصیص داده شده به پروژه های صادرات گاز افزایش می یابد طبقه بندی JEL;Q49.Q39

Keywords:

بهینه سازی سبد دارایی , ارزش حال انتظاری , مرز کار آمدی , الگوی برنامه ریزی پویا , دامنه ریسک , معادل اطمینان بخش , تیوری تحلیل ترجیحات