شرط مبادله ی پیشرفت ها در قراردادهای مجوز بهره برداری از حق اختراع

شرط مبادله ی پیشرفتهای انجام شده نسبت به اختراعی که مجوز بهره برداری از آن اعطا شده، امروزه به یکی از مهمترین شروط قراردادهای مجوز بهرهبرداری تبدیل شده است. این شرط هم آثار مفید برای رقابت و هم آثار ضدرقابتی دارد که توجه ویژه حقوق رقابت را می طلبد . در حقوقآمریکا، این شروط که قبلا غیرقانونی تلقی میشدند، اکنون به صورت موردی بر طبق ضابطه ی منطقی و بهعنوان جزیی از کل قرارداد مورد ارزیابی قرار میگیرند و غیرقانونی بودن آن ها شاید به اعلام غیرقانونی بودن قرارداد منجر شود. در اتحادیه ی اروپایی فقط شروط انحصاری مبادله به طورموردی بررسی میشوند و کل قرارداد تحت تاثیر آن ها قرار نمی گیرد و امکان د ارد بقیه شروط قرارداد از ممنوعیت کلی مادهی 101 معاهدهی عملکرد اتحادیه ی اروپایی 1 معاف شوند . در حقوق ایران، این شروط موضوعی جدید محسوب میشوند که بر طبق قواعد عمومی قراردادها و به دلیل متعارف بودن صحیح محسوب میشوند. این شرط در قانون اجرای سیاستهای کلی اصل 44 قانون اساسی بهطور خاص بیان نشده و فقط در صورتی مشمول این قانون و ممنوع خواهد بود که مصداق شرط غیرمنصفانه و سوءاستفاده از وضعیت مسلط اقتصادی باشد . البته مفهوم شرط غیرمنصفانه در قانون یادشده بیان نشده و باید بهصورت موردی بررسی شود.

Keywords:

مجوز بهره برداری , حق اختراع , شرط مبادله , پیشرفت ها , حقوق رقابت